Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

1. rĕ-posco, ĕre, v. a., to demand back, to ask for again, as something belonging to one (class.); constr. aliquid; aliquid ab aliquo; more freq., aliquem aliquid, and absol.

  1. I. Lit.: dedisti eam dono mihi: Eandem nunc reposcis, Plaut. Men. 4, 3, 16: quoi talentum mutuom dedi, reposcam, id. Trin. 3, 2, 202: quae deposueris, Quint. 9, 2, 63: pecuniam, Tac. A. 1, 35: ignes commissos, Prop. 4 (5), 11, 53: fratrem clamore magno, Sil. 17, 460: ego ab hac puerum reposcam, Plaut. Truc. 4, 3, 76: virginem, id. Curc. 5, 2, 16: aulam auri te reposco, id. Aul. 4, 10, 33: eum vidulum, id. Rud. 5, 2, 65: eum simulacrum Cereris, Cic. Verr. 2, 4, 51, § 113: alter me Catilinam reposcebat, id. Red. in Sen. 4, 10: Parthos signa, Verg. A. 7, 606: (talenta) Thebani reposcunt Thessalos, Quint. 5, 10, 111: propensiores ad bene merendum quam ad reposcendum, Cic. Lael. 9, 32.
  2. II. Trop., to ask for, claim, demand, exact, require, as something due: attentas aures animumque reposco, Lucr. 6, 920: quod natura reposcit, id. 2, 369: vitam (mea fata), Prop. 2, 1, 71: amissam meā virtutem voce, Ov. M. 13, 235: foedus flammis, Verg. A. 12, 573: responsa Ordine cuncta suo, id. ib. 11, 240: promissa, id. ib. 12, 2: pretium libelli, Plin. Ep. 7, 12, 5: gratiam, id. ib. 1, 13, 6: vicem, Mart. 8, 38, 3: natos poenas, Verg. A. 2, 139 Forbig. ad loc. (Heyne, ad poenas): ab altero rationem vitae, Cic. Verr. 2, 3, 1, § 1: rationem (rei) ab aliquo, id. Div. in Caecil. 9, 27; Caes. B. G. 5, 30; cf.: vos rationem reposcitis, quid Achaei Lacedaemoniis bello victis fecerimus? Liv. 39, 37: quid dicturos reposcentibus aut prospera aut adversa, who demanded an account of their successes or reverses, Tac. H. 3, 13 fin.: cave respuas, Ne poenas Nemesis reposcat a te, Cat. 50, 20.