Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

prō-pendeo, di, sum, 2 (in Plaut. As. 2, 2, 39, the correct reading is propendes), v. n., to hang forth or forward, hang down.

  1. I. Lit. (class.): ex ramis propendens, Plin. 26, 7, 20, § 36; Suet. Galb. 21: lanx propendet, Cic. Tusc. 5, 17, 51.
  2. II. Trop.
    1. A. (The figure borrowed from the descending scale of a balance.) To weigh more, haec the preponderance: nec dependes nec propendes, weighest neither less nor more, Plaut. As. 2, 2, 39: si bona propendent, Cic. Tuse. 5, 31, 86.
    2. B. To be inclined or disposed to any thing: si suā sponte quo impellimus, inclinant atque propendent, Cic. de Or. 2, 44, 18.
    3. C. To be well disposed, favorable: inclinatione voluntatis propendere in aliquem, Cic. de Or. 2, 29, 129.
      Hence, prō-pensus, a, um, P. a.
    1. A. Lit., hanging down (post-class.): propensum labrum, Sol. 20: propenso sesquipede, Pers. 1, 57 dub.
      1. 2. Transf., = magno pene praeditus (post-class.), Capitol. Gord. 19.
    2. B. Trop.
      1. 1. Inclining towards, coming near, approaching (class.); with ad: disputatio ad veritatis similitudinem propensior, Cic. N. D. 3, 40, 94: ad veritatem, id. Div. 1, 5, 9.
      2. 2. Heavy, weighty, important (class.): illa de meā pecuniā ramenta fiat plumea propensior, Plaut. Bacch. 3, 4, 15: id fit propensius, more weighty, important, Cic. Par. 3, 2, 24.
      3. 3. Inclined, disposed, prone to any thing (syn. proclivis); usually constr. with ad or in and acc.; rarely with dat.
          1. (α) With ad: non tam propensus ad misericordiam, quam inclinatus ad severitatem videbatur, Cic. Rosc. Am. 30, 85: ad dicendum, id. Fin. 3, 20, 66: animus propensus ad salutem alicujus, id. Fam. 4, 13, 5: ad liberalitatem, id. Lael. 9, 31.
            Comp.: paulo ad voluptates propensior, Cic. Off. 1, 30, 105: ad lenitatem, id. Mur. 31, 64: animus alius ad alia vitia propensior, id. Tusc. 4, 37, 81: sunt propensiores ad bene merendum quam ad reposcendum, id. Lael. 9, 32.
          2. (β) With in and acc.: propensus in alteram partem, Cic. Att. 8, 3, 4.
            Comp.: propensior benignitas esse debebit in calamitosos, Cic. Off. 2, 18, 62: in neutram partem propensiores, id. Fin. 5, 11, 30.
          3. (γ) With dat.: in divisione regni propensior fuisse Alexandro videbatur, more disposed to favor Alexander, Just. 16, 1, 2 (al. pro Alexandro).
          4. (δ) Absol., well-disposed, favorable, willing, ready (class.): propenso animo aliquid facere, Cic. Att. 13, 21, 7; Liv. 37, 54: propensum favorem petiit, Ov. M. 14, 706.
            Sup.: propensissimā civitatum voluntate, Auct. B. Alex. 26.
            Hence, adv.: prōpensē, willingly, readily, with inclination (class.): conspiratio propense facta, Lentulus ap. Cic. Fam. 12, 15, 3.
            Comp.: propensius senatum facturum, Liv. 37, 52: eoque propensius laudandus est, App. Flor. p. 98 Oud.