Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

pascŭa, ae, v. pascuus, II. B.

pascŭus, a, um, adj. [pasco],

  1. I. of or for pasture, grazing (class.): ager, Plaut. Truc. 1, 2, 47: agri, arvi et arbusti et pascui, Cic. Rep. 5, 2, 3: rura, Lucr. 5, 1248: silva, Dig. 50, 16, 30; cf. in the foll.
  2. II. Subst.
    1. A. pascŭum, i, n., a pasture (usu. in plur.; cf. pabulum).
      1. 1. Lit.: ab viridi pascuo, Varr. R. R. 2, 11, 2: ne esuriens mittatur in pascuum, Col. 8, 14, 8: rus quod pascuo caret, id. 7, 1, 1; Plin. 8, 47, 72, § 189.
          1. (β) Plur.: in censorum pascuis, Cic. Agr. 1, 1, 3: gregem in pascua mittere, Verg. G. 3, 323: pascua laeta, Ov. F. 4, 476: pascua herbosa, id. M. 2, 689: Lucana, Hor. Epod. 1, 28: laeta Clitumni pascua, Juv. 12, 13: exire in pascua, Plin. 10, 44, 61, § 126: etiam nunc in tabulis censoriis pascua dicuntur omnia, ex quibus populus reditus habet, quia diu hoc solum vectigal fuerat, Plin. 18, 3, 3, § 11.
      2. 2. Transf., food (post-class.): pascua jurulenta, App. M. 2, p. 117, 31.
    2. B. pascŭa, ae, f. (sc. terra), a pasture (postclass.), Tert. Apol. 22, Vulg. Joel, 1, 18; id. Ezech. 34, 31.