Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

parvŭlus or parvŏlus, a, um,

  1. I. adj. dim. [parvus], very small, little, petty, slight, (class.): ne dum parvulum hoc consequimur, illud amittamus, quod maximum est, Cic. Inv. 2, 3, 10: parvola magni formica laboris, Hor. S. 1, 1, 33: parvula, pumilis, Lucr. 4, 1162: impulsio, Cic. Inv. 2, 8, 25: res, id. Quint. 16, 53: pecunia, id. Rosc. Com. 8: stridor, Plin. 17, 24, 37, § 221: res, Hor. Ep. 1, 18, 29: tuta et parvola laudo, id. ib. 15, 42: proelium, a skirmish, Caes. B. G. 2, 30: detrimentum, id. ib. 5, 50: causa, Lucr. 4, 193.
  2. II. In partic.
    1. A. Of age, little, young: a parvulo, from his childhood, = a puero, Ter. And. 1, 1, 8: parvula (soror), id. Eun. 3, 3, 18: segmentatis dormisset parvula cunis, when a child, Juv. 6, 89; cf.: ab parvulis, from their infancy or childhood, Caes. B. G. 6, 21; cf.: a parvulā aetate, Just. 12, 4.
      Esp. as subst.: parvŭlus, i, m., a child: si quis mihi parvulus aulā luderet Aeneas, Verg. A. 4, 328; cf.: rex Si vis tu fieri, nullus tibi parvolus aulā Luserit Aeneas, Juv. 5, 138: parvulus enim natus est nobis, Vulg. Isa. 9, 6: exceptis parvulis, id. Matt. 14, 24.
      Of animals: (ursi) parvuli excepti, Caes. B. G. 6, 28, 4.
    2. B. Too little, i. e. not equal to, not sufficient for a thing: quam illi rei ego etiam nunc sum parvolus! Plaut. Ps. 3, 1, 17.
    3. C. Deficient in understanding, indiscreet, Arn. 1, 43.
      Hence, adv.: parvŭlum, little, not much (not in Cic. or Cæs.): aut nihil aut parvulum, Cels. 7, 18, 32: parvulum referret, an, etc., Plin. Ep. 8, 14, 14.