Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

obscēnĭtas (obscaen-, obscoen-), ātis, f. [obscenus].

  1. * I. Unfavorableness, inauspiciousness, of a bad omen: mali ominis obscenitas, Arn. 1, 10.
  2. II. Moral impurity, foulness, unchastity, lewdness, obscenity.
    1. A. In abstr. (the class. signif. of the word): si rerum turpitudo adhibetur et verborum obscenitas, Cic. Off. 1, 29, 104; cf. id. ib. 1, 35, 127; cf. also id. de Or. 2, 59, 242: si quod sit in obscenitate flagitium, id aut in re esse aut in verbo, id. Fam. 9, 22, 1: obscenitas non a verbis tantum abesse debet, sed etiam a significatione, Quint. 6, 3, 29: eques Romanus obscenitatis in feminas reus, Suet. Claud. 15: professis apud se obscenitatem cetera quoque concessisse delicta, unchastity, id. Ner. 29: obscenitate oris hirsuto atque olido seni clare exprobrata, the disfigurement produced by lewdness, id. Tib. 45: in obscenitatem, aliquem compellere, Dig. 1, 12, 1, § 8.
    2. B. Concr., an obscene thing (post-Aug. and very rare): corporum obscenitas, = τὰ αἰδοῖα, Arn. 5, 176: amputata, id. 5, 173.
      Plur.: in poculis libidines caelare juvit ac per obscenitates bibere, obscene figures, Plin. H. N 30 prooem. § 5.