Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

1. laus, laudis (gen. plur. laudium, Sid. Carm. 23, 32), f. [for claus, from clavid, kindred to cluo and the Greek κλέϝος], praise, commendation, glory, fame, renown, esteem (cf.: gloria, praeconium, elogium).

  1. I. Lit.: in laude vivere, Cic. Fam. 15, 6, 1: ut is cum populo Romano et in laude et in gratia esse possit, id. Verr. 1, 17, 51: cum te (omnes) summis laudibus ad caelum extulerunt, id. Fam. 9, 14, 1: divinis laudibus ornare aliquem, id. ib. 2, 15, 1: Bruti nostri cotidianis assiduisque laudibus, quas ab eo de nobis haberi permulti mihi renuntiaverunt, commotum istum aliquando scripsisse ad me credo, id. Att. 13, 38, 1: laude afficere aliquem, id. Off. 2, 13, 47: omni laude cumulare, id. de Or. 1, 26, 118: summam alicui laudem tribuere, id. Fam. 5, 2, 10: illustri laude celebrari, id. Mur. 7, 16: maximam laudem ex re aliqua sibi parere, id. Off. 2, 13, 47: ornare aliquem suis laudibus et onerare alienis, id. Phil. 2, 11, 25: aliquem laudibus efferre, Juv. 6, 182: neque ego hoc in tua laude pono, Cic. Verr. 2, 3, 91, § 212. Fabio laudi datum est, quod pingeret, id. Tusc. 1, 2, 3: eloquentiae, humanitatis, id. de Or. 1, 23, 106: brevitas laus est interdum in aliqua parte dicendi, in universa eloquentia laudem non habet, id. Brut. 13, 50: laudis titulique cupido, Juv. 10, 143: supremae laudes, i. e. a funeral oration, Plin. 7, 43, 45, § 159: vitiatam memoriam funebribus laudibus reor, Liv. 8, 40.
  2. II. Transf.
    1. A. A praiseworthy thing, a ground for praise, a laudable or glorious action, a laudable enterprise; a merit, desert, Cic. Fam. 2, 4, 2: abundans bellicis laudibus, id. Off. 1, 22, 78: nostras laudes in astra sustulit, id. Att. 2, 25, 1: summa laus tua et Bruti est, quod exercitum praeter spem existimamini comparasse, id. Fam. 12, 4, 2: cum ceteris tuis laudibus, hanc esse vel maximam, quod, etc., id. de Or. 2, 73, 296: magna laus, et grata hominibus, unum hominem elaborare, etc., id. Mur. 9, 19: Suevi maximam putant esse laudem, vacare agros, etc., Caes. B. G. 4, 3, 1: Pericles hac laude (dicendi) clarissimus fuit, Cic. Brut. 7, 28; Verg. A. 5, 355; 1, 461: conferre nostris tu potes te laudibus? Phaedr. 4, 23, 3: conscientia laudis, worth, desert, id. 2, epil. 11: te censeri laude tuorum noluerim, Juv. 8, 74.
    2. B. Of things, estimation, worth, value, repute (post-Aug.): Cois amphoris laus est maxima, Plin. 35, 12, 46, § 161: coccum Galatiae in maxima laude est, id. 9, 41, 65, § 141: peculiaris laus ejus, quod fatigato corpori succurrit, id. 22, 22, 38, § 81: Creticae cotes diu maximam laudem habuere, id. 36, 22, 47, § 164.

2. Laus, Laudis, f., the name of several cities.
Esp., a city in Cisalpine Gaul, northwest of Placentia, now Lodi Vecchia, Cic. Q. Fr. 2, 15, 1; also called Laus Pompeia, Plin. 3, 17, 21, § 124.