Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

The word elabetur could not be parsed. Trying a normal dictionary lookup:

No entries found. Showing closest matches:

ē-lābor, elapsus (elabsus), 3, v. dep. n. and a.

  1. I. Neutr., to slip or glide away, to fall out, get off, escape (class.).
    1. A. Lit.: anguilla est, elabitur, Plaut. Ps. 2, 4, 57; so of a snake, Liv. 1, 56; 26, 19; Verg. G. 1, 244; Ov. M. 9, 63: cum se convolvens sol elaberetur et abiret, Cic. Div. 1, 23, 46: (animal) ex utero elapsum, id. N. D. 2, 51, 128; cf. id. Cat. 1, 6 fin.: elapsae manibus tabellae, Ov. M. 9, 571; cf.: gladius ei e manu, Just. 33, 2, 3: jumentum e manibus curantium elapsum, Liv. 44, 40: animi corporibus elapsi, Cic. Rep. 6, 26 fin.; cf. id. Tusc. 1, 45 fin.: quicquid incidit, fastigio musculi elabitur, Caes. B. C. 2, 11, 1: Manlii cuspis super galeam hostis elapsa est, slipped along, Liv. 8, 7: foras elapsa corpora, Lucr. 5, 489.
        1. b. In an upward direction of fire: frondes elapsus in altas, having crept, glided, upwards, Verg. G. 2, 305.
      1. 2. In partic.
          1. (α) Of persons, to slip off, get clear, escape: ex proelio elapsi, Caes. B. G. 5, 37 fin.: e soceri manibus ac ferro, Cic. Att. 10, 4, 3: de caede Pyrrhi, Verg. A. 2, 526: telis Achivum, id. ib. 2, 318; cf. custodiae, Tac. A. 5, 10: inter tumultum, Liv. 28, 33: mediis Achivis, Verg. A. 1, 242 et saep.
          2. (β) Of limbs or joints, to be dislocated: articuli, Cels. 8, 11, 13: id quod in latus elapsum est, digitis restitui, id. 8, 19: illi elapsos in pravum artus, etc., Tac. H. 4, 81.
    2. B. Trop.
    1. A. In gen., to slip away, escape: causa e manibus, Cic. de Or. 2, 50; cf.: rei publicae statum illum elapsum scito esse de manibus, id. Att. 1, 16, 6; and with this cf. id. Mur. 39, 85: animus devinctus paulatim elapsus est Bacchidi, i. e. became estranged, Ter. Hec. 1, 2, 94: libros adolescenti elapsos esse, had slipped from him, i. e. had been published prematurely, Quint. 3, 1, 20: in servitutem elapsi, who had insensibly fallen into, Liv. 3, 37.
    2. B. In partic.
      1. 1. To get off, get clear, escape from condemnation, punishment: ex tot tantisque criminibus elapsus, Cic. Verr. 2, 2, 58; 2, 1, 39 fin.; id. de Sen. 12 fin.; id. Q. Fr. 3, 4, 2; Quint. 2, 11, 2; 3, 6, 83; Suet. Tib. 33 al. Less freq. of things: ne quod maleficium impunitate elaberetur, Suet. Aug. 32.
      2. 2. Pregn., to pass away, disappear, escape: imperfecta tibi elapsa est vita, Lucr. 3, 958; so, ea spes, Plaut. Capt. 3, 5, 101: assensio omnis illa, Cic. Tusc. 1, 11, 24: aliquid memoriă, id. Phil. 13, 5, 11; cf. Quint. 10, 3, 33; Luc. 9, 80.
  2. II. Act. like effugere, to escape from any evil or danger (post-Aug. and very rare): pugnam aut vincula, Tac. A. 1, 61: custodias, id. H. 3, 59; Flor. 1, 10, 7 Duker. N. cr.: vim ignium (statua), Tac. A. 4, 64.

* ēlăbōrātĭo, ōnis, f. [elaboro], persevering labor, careful diligence, Auct. Her. 4, 22, 32.

* ēlăbōrātus, ūs, m. [elaboro], persevering labor, only in abl., App. Flor. p. 346.

ē-lăbōro, āvi, ātum, 1, v. n. and a.

  1. I. Neutr., to labor, endeavor, exert one’s self, take pains either successfully or perseveringly = eniti (class.; most freq. in Cic.).
    Constr. with ut, in aliqua re, in aliquid, with acc. and inf. as object, or absol.
          1. (α) With ut: enitere, elabora, vel potius eblandire, effice, ut, etc., Cic. Att. 16, 16 C, § 12; id. Q. Fr. 1, 1, 14 fin.; id. de Or. 2, 72 fin.; Q. Cic. Petit. Cons. 5, 18 (twice); and pass. impers.: aperte elaboratur, ut verba verbis respondeant, Cic. Or. 12, 38.
          2. (β) In aliqua re (so in Cic. most freq.): elaborant (senes) in iis, quae, etc., Cic. de Sen. 7, 24 Gernh.; 8, 26; 11, 38; id. Tusc. 1, 1, 1; id. de Or. 1, 3; 1, 5, 18; id. Or. 16 fin.; id. Off. 1, 1, 3; id. Agr. 2, 25 fin.; id. Div. in Caecil. 12, 39; id. Fam. 2, 6 fin. al.; Quint. 5, 10, 119; and pass. impers., Tac. Or. 29.
            Also in eo (iis), ut, etc., Cic. Fin. 1, 4; Quint. 4, 1, 45.
          3. (γ) In aliquid (very seldom): ei non in unam partem aliquam, sed in omnia elaborandum est, Quint. 2, 8, 8; cf.: totis mentibus huc tendamus, in hoc elaboremus, id. 12, 1, 31, v. Spald. N. cr.
          4. * (δ) With acc. and inf. as object: (declamatores) breviores commentarios facere elaborarunt, Quint. 3, 8, 58.
            (ε) Absol. (very rare), Q. Cic. Petit. Cons. 6, 24; so Dom. Afer. in Quint. 6, 3, 68: arte, Vulg. Sap. 14, 19.
  2. II. Act., to labor on, take pains with, to work out, elaborate (so for the most part only in the pass., and esp. freq. since the Aug. period): quicquid elaborari aut effici potuerit ad istorum benevolentiam conciliandam, Cic. Fam. 9, 16: in ingenio quoque, sicut in agro, quamquam diu serantur atque elaborentur, Tac. Or. 6 fin.: a Graecis elaborata dicendi vis atque copia, Cic. Brut. 7, 26: causae diligenter elaboratae et tamquam elucubratae, carefully elaborated, id. ib. 90 fin.; cf. in the part. perf., id. de Imp. Pomp. 1, 1; id. Cael. 19, 45; Quint. 4, 1, 54; 8, 3, 12; Hor. Epod. 14, 12 al.: elaboratum a parentibus imperium, acquired by the labors of, Just. 1, 2, 11.
    In the act.: candelabrorum superficiem, Plin. 34, 3, 6, § 11: non Siculae dapes Dulcem elaborabunt saporem, Hor. C. 3, 1, 19.
    1. B. In rhet.: ēlăbōrātus, a, um, P. a., sometimes with the accessory notion of overdoing, elaborate: elaborata concinnitas, Cic. Or. 25, 84: nihil arcessiti et elaborati, Quint. 12, 10, 40.