Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

con-cĭĕo, cīvi, cĭtum, 2 (from the access. form concĭo, īre: concit, Lucr. 6, 410: concibant, Tac. H. 5, 19: conciret, id. A. 11, 19: concirent, id. ib. 3, 38 fin.: concire, id. ib. 3, 40; 12, 15: conciri, Liv. 25, 27, 9: concīta, Lucr. 2, 267; Val. Fl. 2, 460; Luc. 5, 597; cf. cieo and the other compounds), v. a., to urge, bring, or assemble together, by exciting or rousing, to collect: cum perturbatione commovere, Non. p. 90, 7 (freq. in the ante-class. and post-Aug. per., esp. in Lucr. and Tac.; in Quint. and in Hor. perh. only once in part. perf.; v. under II. A.; not in Cic.).

  1. I. Prop.: populum, Pac. ap. Non. p. 90, 12 (Trag. Rel. v. 141 Rib.); cf.: homines miraculo rei novae, Liv. 1, 59, 3: exercitum ex totā insulā, id. 25, 27, 9: multitudinem ad se, id. 1, 8, 5: ad arma, Vell. 2, 74: donis auxilia concibant, Tac. H. 5, 19: remotos populos, id. A. 3, 38: propiores Gallos, id. ib. 3, 40: nunc concienda plebs, Liv. 4, 55, 3 al.
        1. b. Of inanim. and abstr. objects, to move violently, to shake, stir up: cur (Juppiter) tenebras et fremitus et murmura concit? Lucr. 6, 410: quendam aestum, id. 6, 826: concitus imbribus amnis, Ov. M. 3, 79; cf.: (verba) quae mare turbatum, quae concita flumina sistant, id. ib. 7, 154: navis concita, id. ib. 4, 706: murali concita Tormento saxa, Verg. A. 12, 921: mors concita ob cruciatus, hastened, Plin. 25, 3, 7, § 23 (Sillig, conscita): fulmina et tonitrus, Sil. 12, 611.
  2. II. Trop.
    1. A. To rouse, excite, stir up, provoke: hostem, Tac. A. 11, 19; cf.: Mela accusatorem concivit Fabium, id. ib. 16, 17.
      Esp. in part. perf.: immani concitus irā, Verg. A. 9, 694; cf. Ov. M. 7, 413: Aonio concita Baccha deo, id. A. A. 1, 312; cf.: pulso Thyias concita tympano, * Hor. C. 3, 15, 10: divino concita motu, inspired, Ov. M. 6, 158; cf. id. ib. 3, 711: mater (corresp. with male sana), id. ib. 4, 519: (mater) fraude aliquorum concita (sc. in filium), * Quint. 11, 1, 65; cf.: concita dea, enraged, Sil. 2, 543: conciti per largitionem veterani, Tac. A. 1, 10.
    2. B. To excite, produce, cause action, passion, disquiet, evil, etc. (the flg. taken from the agitated sea; cf. strages, Att. ap. Non. p. 90, 9; Trag. Rel. v. 399 Rib.; cf. also Plaut. Merc. 5, 2, 36, and id. Trin. 2, 3, 8): uxori turbas, Plaut. Am. 1, 2, 14; Ter. Heaut. 5, 2, 17: tantum mali, Plaut. Men. 5, 5, 4; Afran. ap. Non. p. 90, 10: hanc iram, Ter. Hec. 3, 1, 33: seditionem, Tac. A. 14, 17: varios motus animorum, id. H. 1, 4 et saep.