Lewis & Short

ungo or unguo, nxi, nctum, 3, v. a. [root in Sanscr. ang, to besmear; cf. Gr. ἄγος],

  1. I. to smear, besmear, anoint with any fat substance, an unguent, oil, etc. (class.; syn.: lino, linio): unguentis, Cic. Verr. 2, 4, 35, § 77: aliquam unguentis, Plaut. Most. 1, 3, 115; id. Truc. 2, 2, 34: unctus est, accubuit, Cic. Att. 13, 52, 1: gloria quem supra vires unguit, Hor. Ep. 1, 18, 22; Aug. ap. Suet. Aug. 76.
    Of the anointing of corpses, Enn. ap. Serv. Verg. A. 6, 219 (Ann. v. 156 Vahl.); Ov. P. 1, 9, 47; id. F. 4, 853; id. H. 10, 122; Mart. 3, 12, 4; Hor. S. 2, 1, 7: corpus, Varr. R. R. 1, 2, 26: globos melle, Cato, R. R. 79: postes superbos amaracino, Lucr. 4, 1175 et saep.
    Of the anointing of a Jewish king: unctus est in regem, Sulp. Sev. Chron. 1, 45, 5: caules oleo, to dress with oil, Hor. S. 2, 3, 125: caules impensius, Pers. 6, 68: pingui oluscula lardo, Hor. S. 2, 6, 64: labitur uncta carina, daubed with pitch, the pitchy keel, Enn. ap. Macr. S. 6, 1, and ap. Isid. Orig. 19, 1 (Ann. v. 379 and 476); imitated by Verg. A. 4, 398; cf.: labitur uncta vadis abies, id. ib. 8, 91: ungere tela manu ferrumque armare, to smear or anoint with poison (ἰοὺς χρίεσθαι), id. ib. 9, 773: arma uncta cruoribus, smeared, stained, Hor. C. 2, 1, 5: tela cruore hostili, Sil. 9, 13: ova ranae sanguine, Hor. Epod. 5, 19: puer unctis Tractavit calicem manibus, i. e. greasy, id. S. 2, 4, 78; so, uncta aqua, id. ib. 2, 2, 68.
  2. II. Trop., Vulg. Act. 10, 38; id. 2 Cor. 1, 21.
    Hence, unctus, a, um, P. a.; prop. anointed, oiled: cur quisquam caput unctius referret, Cat. 10, 11: magis diliges ex duobus aeque bonis viris nitidum et unctum quam pulverulentum et horrentem, Sen. Ep. 66, 24: Achivi, Hor. Ep. 2, 1, 33: nudus, unctus, ebrius est contionatus, Cic. Phil. 3, 5, 12.
    1. B. Transf., rich, luxurious, sumptuous (syn. lautus).
        1. a. Adj.: captus es unctiore cenā, Mart. 5, 44, 7: melius et unctius, Hor. Ep. 1, 15, 44: cenae unctissimae, Sid. Ep. 2, 9: ita palaestritas defendebat, ut ab illis ipse unctior abiret, Cic. Verr. 2, 2, 22, § 54: accedes siccus ad unctum, Hor. Ep. 1, 17, 12: patrimonia, Cat. 29, 23: Corinthus, luxurious, voluptuous, Juv. 8, 113: Tarentus, Sid. Carm. 5, 430: pro isto asso sole, quo tu abusus es in nostro pratulo, a te nitidum solem unctumque repetemus, i. e. sunshine and ointment, Cic. Att. 12, 6, 2: unctior splendidiorque consuetudo loquendi, rich, copious, id. Brut. 20, 78.
        2. b. Subst.: unctum, i, n.
      1. 1. A rich banquet, sumptuous feast: unctum qui recte ponere possit, Hor. A. P. 422: cenare sine uncto, Pers. 6, 16.
      2. 2. An ointment: haurito plusculo uncto, corporis mei membra perfricui, App. M. 3, p. 139; Veg. 3, 71, 5.