Lewis & Short

2. rāvus, a, um, adj. [for hravus, ghrav-us; root in Sanscr. gar-an; Gr. γέρων, senex; cf.: γῆρας, γραῦς; O. H. Germ. grā; Engl. gray], gray-yellow, gray, tawny (rare but class.): ravi coloris appellantur, qui sunt inter flavos et caesios, Paul. ex Fest. p. 272 Müll.. (mare illud) nobismet ipsis modo caeruleum videbatur, mane ravum, Cic. Ac. 2, 33, 105 Goer. N. cr. (cited in Non. 164, 14): fulix, id. poët. Div. 1, 8, 14 (al. cana): lupa, Hor. C. 3, 27, 3. Said severai times of the eyes, Varr. R. R. 2, 2, 4; 9, 3; cf.: orbes ravi coloris, Plin. 11, 37, 55, § 148.