Lewis & Short

perdĭtor, ōris, m. [perdo], a ruiner, destroyer (rare but class.): perditor rei publi cae, Cic. Planc. 36, 89; id. Vatin. 3, 7: vexa tor et perditor, id. Pis. 34, 84: afflictor et perditor ordinis, id. ib. 27, 64: hominum, Lact. 2, 14, 8.