Lewis & Short

per-dignus, a, um, adj., very worthy; with abl.: homo perdignus tuā amicitiā, Cic. Fam. 13, 6, 4.

• ...
• perdensus
• perdĕo
• perdepso
• perdīcālis
• Perdiccas
• Perdicca
• perdīcĭum
• perdīco
• perdiffĭcĭlis
• perdiffĭcĭlĭter
• perdiffĭcĭlĭter
• perdignus
• perdīlĭgens
• perdīlĭgenter
• perdisco
• perdĭsertus
• perdĭsertē
• perdĭtē
• perdĭtim
• perdĭtĭo
• perdĭtor
• perdĭtrix
• perdĭtus
• ...