lūcar, āris, n. [lucus], a forest-tax for the support of players: lucar appellatur aes, quod ex lucis captatur, Paul. ex Fest. p. 119 Müll. N. cr.; cf.: lucaris pecunia, quae in luco erat data, ib.: lucar θεατρικὸν ἀργύριον μισθὸς ἀπὸ φίσκου, Gloss. Philox.: lucar vectigal, erogatio quae fiebat in lucis, Gloss. Isid.: de modo lucaris multa decernuntur, Tac. A. 1, 77; cf. Inscr. Orell. 3882: (Johannes) contumeliosā caede truncatur in puellae salticae lucar (the reward of a dancing-girl), Tert. adv. Gnost. 8.