Fog, oböjl.:

  1. 1. = skäl, grundad anledning: jus; justa causa; du har fog att klaga est, quod l. cur querare; tibi causa est, cur querare (C. de Or. II. 376); med fog jure (meo, tuo, suo, nostro, vestro jure); det kan med fog begäras tantum posci patitur aequitas, aequum est.
  2. 2. = foglighet, goda lämpor: aequo et bono; cum aequitate; moderate, temperate; med fog kommer man längst melius aequius.
  1. (Kommentera) Kommentera
Ordboken drivs helt ideellt. Donera valfri summa med Payson!