Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

rĕdundans, antis, Part. and P. a., from redundo.

red-undo, āvi, ātum, 1, v. n.; of water, from being over full, to run back or over, to pour over, stream over, overflow (freq. and class.; a favorite word of Cic., esp. in trop. senses; not in Cæs., Verg., or Hor.; cf.: refluo, recurro).

  1. I. Lit.: mare neque redundat unquam neque effunditur, Cic. N. D. 2, 45, 116: si lacus Albanus redundasset, id. Div. 2, 32, 69; so, lacus, id. ib. 1, 44, 100; cf. Suet. Claud. 32: redundantibus cloacis, Sall. H. Fragm. ap. Non. 138, 7 (id. H. 3, 26 Dietsch): Nilus campis redundat, Lucr. 6, 712; so, fons campis, id. 5, 603; and: aqua gutture pleno, Ov. R. Am. 536: cum pituita redundat aut bilis, Cic. Tusc. 4, 10, 23; cf.: locos pituitosos et quasi redundantes, id. Fat. 4, 7: sanguis in ora et oculos redundat, Flor. 3, 17, 8.
        1. b. Poet., in part. pass.: redundatus = redundans: amne redundatis fossa madebat aquis, Ov. F. 6, 402; and for undans: (Boreae vis saeva) redundatas flumine cogit aquas, the swelling, surging waters (opp. aequato siccis aquilonibus Istro), id. Tr. 3, 10, 52.
    1. B. Transf.: redundare aliquā re, or absol., to be over full of, to overflow with any thing.
      1. 1. Of things: quae (crux) etiam nunc civis Romani sanguine redundat, is soaked with, Cic. Verr. 2, 4, 11, § 26; cf.: sanguine hostium Africa, id. Imp. Pomp. 11, 30; and id. Cat. 3, 10, 24: largus manat cruor: ora redundant Et patulae nares, Luc. 9, 812.
      2. 2. Of persons: hesternā cenā redundantes, Plin. Pan. 63, 3.
  2. II. Trop., to flow forth in excess, superabound, redound, to be superfluous, redundant; to flow forth freely, to be copious, to abound: is (Molo) dedit operam, ut nimis redundantes nos juvenili quādam dicendi impunitate et licentiā reprimeret, et quasi extra ripas diffluentes coërceret, Cic. Brut. 91, 316: ne aut non compleas verbis, quod proposueris, aut redundes, id. Part. Or. 7, 18; cf.: Stesichorus redundat atque effunditur, Quint. 10, 1, 62: Asiatici oratores parum pressi et nimis redundantes, Cic. Brut. 13, 51; id. de Or. 2, 21, 88; cf. Quint. 9, 4, 116; 12, 10, 12; 17: hoc tempus omne post consulatum objecimus iis fluctibus, qui per nos a communi peste depulsi, in nosmet ipsos redundarunt, Cic. de Or. 1, 1, 3: quod redundabit de vestro frumentario quaestu, id. Verr. 2, 3, 66, § 155: quorum (vitiorum) ad amicos redundet infamia, id. Lael. 21, 76: vitia Atheniensium in civitatem nostram, id. Rep. 1, 3, 5: si ex hoc beneficio nullum in me periculum redundavit, id. Sull. 9, 27; cf.: servi, ad quos aliquantum etiam ex cottidianis sumptibus ac luxurie redundet, id. Cael. 23, 57 fin.: in genus auctoris miseri fortuna redundat, Ov. Tr. 3, 1, 73: nationes, quae numero hominum ac multitudine ipsa poterant in provincias nostras redundare, id. Prov. Cons. 12, 31: si haec in eum annum redundarint, id. Mur. 39, 85: quod laudem adulescentis propinqui existimo etiam ad meum aliquem fructum redundare, to redound, id. Lig. 3, 8; cf.: gaudeo tuā gloriā, cujus ad me pars aliqua redundat, Plin. Ep. 5, 12, 2: omnium quidem beneficiorum quae merentibus tribuuntur non ad ipsos gaudium magis quam ad similes redundat, id. Pan. 62, 1; Quint. 12, 2, 19: nisi operum suorum ad se laudem, manubias ad patriam redundare maluisset, Val. Max. 4, 3, 13: ut gloria ejus ad ipsum redundaret, id. 8, 14, ext. 4; Auct. B. Alex. 60, 2: animus per se multa desiderat, quae ad officium fructumve corporis non redundant, Lact. 7, 11, 7: ex rerum cognitione efflorescat et redundet oportet oratio, pour forth copiously, abundantly, Cic. de Or. 1, 6, 20: ex meo tenui vectigali . . . aliquid etiam redundabit, something will still remain, id. Par. 6, 3, 49: non reus ex causā redundat Postumus, does not appear to be guilty, id. Rab. Post. 5, 11: hinc illae extraordinariae pecuniae redundarunt, have flowed, proceeded, id. Verr. 2, 1, 39, § 100; cf. id. ib. 2, 3, 43, § 103: ne quid hoc parricidā civium interfecto, invidiae mihi in posteritatem redundaret, should redound to or fall upon me, id. Cat. 1, 12, 29.
        1. * b. Poet., with acc.: Vulturnus Raucis talia faucibus redundat, spouts forth, Stat. S. 4, 3, 71.
    1. B. Transf., to be present in excess; to be redundant, superabound; and: redundare aliquā re, to have an excess or redundancy of any thing: redundat aurum ac thesauri patent, Lucil. ap. Non. 384, 17: in quibus (definitionibus) neque abesse quicquam decet neque redundare, Cic. de Or. 2, 19, 83; cf.: ut neque in Antonio deesset hic ornatus orationis neque in Crasso redundaret, id. ib. 3, 4, 16; Quint. 1, 4, 9: ut nulla (species) neque praetermittatur neque redundet, Cic. Or. 33, 117: munitus indicibus fuit, quorum hodie copia redundat, id. Sest. 44, 95: splendidissimorum hominum multitudine, id. Pis. 11, 25; cf.: redundante multitudine, Tac. H. 2, 93: quod bonum mihi redundat, Cic. Q. Fr. 3, 9, 1: quo posset urbs et accipere ex mari, quo egeret, et reddere, quo redundaret, id. Rep. 2, 5, 10: omnibus vel ornamentis vel praesidiis redundare, id. Fam. 3, 10, 5: tuus deus non digito uno redundat, sed capite, collo, cervicibus, etc., id. N. D. 1, 35, 99: hominum multitudine, id. Pis. 11, 25; cf. armis, Tac. H. 2, 32: hi clientelis etiam exterarum nationum redundabant, id. Or. 36: acerbissimo luctu redundaret ista victoria, Cic. Lig. 5, 15: Curiana defensio tota redundavit hilaritate quādam et joco, id. de Or. 2, 54, 221.
      Hence, rĕdundans, antis, P. a., overflowing, superfluous, excessive, redundant: amputatio et decussio redundantioris nitoris, Tert. Cult. Fem. 2, 9.
      Adv.: rĕdundanter, redundantly, superfluously, excessively, Plin. Ep. 1, 20, 21.
      Comp., Ambros. Ep. 82, 27.