Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

quĭdem, adv.

  1. I. Indeed: sibi quidem persuaderi, eum, etc., Caes. B. C. 1, 40: tantum doleo, ac mirifice quidem, Cic. Att. 2, 19, 1: in his locis post solstitium Canicula oritur, et quidem aliquot diebus, id. Div. 2, 44, 93.
    1. B. Esp.
      1. 1. In a confirmation or extension of what precedes, too, also: et poscit quidem, Ter. Heaut. 3, 3, 45: pergam, quo coepi hoc iter, Et quidem ego, id. Hec. 1, 2, 120: quod quidem perillustre fuit, Nep. Att. 12, 3.
      2. 2. In a qualification or opposing thought, but, however, yet: utebatur hominibus improbis multis, et quidem optimis se viris deditum esse simulabat, Cic. Cael. 5, 12: re quidem verā, but in fact, Nep. Con. 2, 2; id. Hann. 2, 6.
    2. C. In the phrases,
      1. 1. Nequidem, not even: ne obsidibus quidem datis pacem redimere potuisse, Caes. B. G. 1, 37 (v. ne).
      2. 2. Nec (neque) . . . quidem, and not indeed, and that not (very rare, and never ac or et ne quidem; v. Madv. ad Cic. Fin. Exc. 111, p. 809 sqq.; Rib. Lat. Part. p. 46 sqq.): his litteris animum tuum confirmandum puto; nec iis quidem verbis, quibussed ut, etc., Cic. Fam. 6, 6, 2: nec ejus quidem rei finem video, id. ib. 12, 1, 1: nec nunc quidem viris desidero adulescentis, id. Sen. 9, 27; Quint. 9, 3, 55.
  2. II. At least, certainly, in truth, forsooth: unum quidem hercle certum promitto tibi, Plaut. Stich. 3, 2, 26: non video causam, cur ita sit, hoc quidem tempore, Cic. Att. 9, 2, 2: ex me quidem nihil audire potuisses, id. N. D. 1, 21, 57: nunc quidem profecto Romae es, id. Att. 6, 5, 1: volui id quidem efficere certe, id. Brut. 3, 13: quidem certe, Plaut. Am. 1, 1, 261; Caes. B. G. 7, 50, 4 al.
    In expressing the utmost indignation, indeed, truly: nam istaec quidem contumelia est, for that is an affront indeed, Ter. Heaut. 3, 3, 5; Caes. ap. Suet. Caes. 82.
  3. III. In introducing an example, for instance, for example: Dicaearchus quidem et Aristoxenus nullum omnino animum esse dixerunt, Cic. Tusc. 1, 22, 51; 1, 33, 80; Nep. Att. 11, 4; 14, 1