Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

păteo, ŭi, 2, v. n. root pat. (perh. orig. spat.; cf. spatium); Gr πεταννυμι, πιτνημι, to spread out; πετασμα, curtain; πεταλον, leaf; cf.: patulus, patina; also perh. pando (for pantdo)], to stand open, lie open, be open.

  1. I. Lit.: januae, aedes patent, Plaut. As. 1, 3, 89: facite totae plateae pateant, id. Aul. 3, 1, 2. nares semper propter necessarias utilitates patent, Cic. N. D. 2, 57, 145: omnibus haec ad visendum patebant cotidie, id. Verr 2, 4, 3, § 5: cur valvae Concordiae non patent? id. Phil. 2, 44, 112: semitae patuerant, Caes. B. G. 7, 8: ne fugae quidem patebat locus, Liv. 27, 18: patuere fores, Ov. M. 2, 768: (fenestrae) sine injuriā patent, Plin. Ep. 2, 17, 16 et saep.
    1. B. In partic.
      1. 1. To lie open, be exposed to any thing: patens vulneri equus, Liv. 31, 39, 12: latus ictui, Tac. H. 5, 11.
      2. 2. To stretch out, extend (cf. porrigor): Helvetiorum fines in longitudinem milia passuum CCXL. patebant, Caes. B. G. 1, 2; 1, 10: schoenus patet stadia XL., Plin. 12, 14, 30, § 53.
  2. II. Trop.
    1. A. In gen., to be open, free, allowable, accessible, attainable: si nobis is cursus pateret, Cic. Att. 10, 12, 4: ad quos omnis nobis aditus, qui paene solis patuit, obstructus est, id. Brut. 4, 16: praemia quae pateant stipendiariis, id. Balb. 9, 24: ut intellegant omnia Ciceronis patere Trebiano, id. Fam. 6, 10, 3: alicui, to yield to: lux aeterna mihidabatur, Si mea virginitas Phoebo patuisset amanti, Ov. M. 14, 133; id. A. A. 1, 362; Auct. Priap. 83.
    2. B. In partic.
      1. 1. Of the hearing, etc., to be open, ready to hear: (constare inter omnis video) patere aurīs tuas querelis omnium, Cic. Q. Fr. 1, 1, 8, § 25: si cujus aures ad hanc disputationem patent, id. Fam. 3, 8, 3: meas aurisomnium praeceptis patuisse. id. Phil. 14, 7, 20: tamquam nullo magis tempore ad simplices cogitationes pateat animus, Tac. G. 22, 2: semita Tranquillae per virtutem patet unica vitae, Juv. 10, 364.
      2. 2. To be exposed or subject to any thing, Cic. Off. 1, 21, 73: longis morbis senectus, acutis adulescentia magis patet, Cels. 2, 1: qui vanus et excors est patebit contemptui, Vulg. Prov 12, 8.
      3. 3. To extend: in quo vitio latissime patet avaritia, Cic. Off. 1, 7, 20: late patet et ad multos pertinet, id. de Or. 1, 55, 235.
      4. 4. To be clear, plain, well known, evident, manifest (cf.: appareo, detegor): operta quae fuere, aperta sunt, patent praestigiae, Plaut. Capt. 3, 3, 9: cum illa pateant in promptuque sint omnibus, etc., Cic. de Or. 1, 6, 23: quod in tabulis patebat, id. Phil. 2, 37, 93: in adversariis (hoc nomen) patere contendit, id. Rosc. Com. 2, 5.
        With subject-clause: cum pateat aeternum id esse, quod, etc., Cic. Tusc. 1, 23, 54.
        Absol.: quid porro quaerendum est? factumne sit? at constat: a quo? at patet, Cic. Mil. 6, 15.
        Hence, pă-tens, entis, P. a., open, accessible, unobstructed, passable.
    1. A. Lit.: caelum ex omni parte patens atque apertum, Cic. Div. 1, 1, 2: campi patentes, Sall. J. 101, 11.
      Comp.: in locis patentioribus, Caes. B. G. 7, 28: via patentior, Liv. 7, 36.
      1. 2. Transf., open, wide: dolium quam patentissimi oris, Col. 12, 6.
    2. B. Trop.
      1. 1. Open, exposed: domus patens, et exposita cupiditati et voluptatibus, Cic. Quint. 30, 93: pelagoque volans da vela patenti, Verg. G. 2, 41: urbs patens, unwalled, Vulg. Prov. 25, 28.
      2. 2. Evident, manifest: causa, Ov. M. 9, 536.
        * Adv.: pătenter, openly, clearly; in comp.: patentius et expeditius (opp: implicite et abscondite), Cic. Inv. 2, 23, 69

pătĕra, ae, f. [pateo], a broad, flat dish or saucer, used esp. in offerings; a libationsaucer or bowl (cf.: simpulum, simpuvium), Varr. L. L. 5, § 122 Müll.; cf. Macr. S. 5, 21: aurea, Plaut. Am. 1, 1, 104; 2, 2, 128: humani corporis sanguinem in pateris circumtulisse, Sall. C. 22, 1: Themistoclem aiunt, cum taurum immolavisset, excepisse sanguinem paterā, etc., Cic. Brut. 11, 43: vinaque marmoreas paterā fundebat in aras, Ov. M. 9, 160; Hor. S. 1, 6, 118: pateris libare et auro, golden cups, Verg. G. 2, 192: pateram perplovere in sacris cum dicitur significat pertusam esse, Fest. p. 250 Müll.

pătĭor, passus, 3, v. dep. (act. archaic collat. form patiunto, Cic. Leg. 3, 4, 11: patias, Naev. ap. Diom. p. 395 P.) [cf. Greek ΠΑΘ, ΠΕΝΘ-, πέπονθα, πένθος], to bear, support, undergo, suffer, endure (syn.: fero, tolero).

  1. I. Lit.
    1. A. In gen.
      1. 1. Tu fortunatu’s, ego miser: patiunda sunt, Plaut. Most. 1, 1, 46; id. Am. 3, 2, 64: fortiter malum qui patitur, idem post potitur bonum, id. As. 2, 2, 58 Ussing (al. patitur bonum): o passi graviora! Naev. 1, 24; Verg. A. 1, 199; Cic. Univ. 6: belli injurias, id. Phil. 12, 4, 9: servitutem, id. ib. 6, 7, 19: toleranter dolores pati, id. Tusc. 2, 18, 43: gravissimum supplicium, Caes. B. C. 2, 30: omnia saeva, Sall. J. 14, 10: et facere et pati fortiter, Liv. 2, 12: haec patienda censeo potius, quam, etc., id. 21, 13: Hannibal damnum haud aegerrime passus est, id. 22, 41: exilium, Verg. A. 2, 638: pauperiem, Hor. C. 3, 2, 1. aliae nationes servitutem pati possunt, populi Romani propria est libertas, Cic. Phil. 6, 7, 19: extremam pati fortunam, Caes. B. C. 2, 32: aequo animo magnum morbum pati, Sen. Ep. 66, 36: mentietur in tormentis qui dolorem pati potest, Quint. 5, 10, 70: qui nec totam servitutem pati possunt, nec totam libertatem, Tac. H. 1, 16: non potest generosus animus servitutem pati, Sen. Contr. 4, 24, 1: hiemem et aestatem juxta pati, Sall. J. 85, 33.
          1. (β) Absol.: dolor tristis res est . . . ad patiendum tolerandumque difficilis, Cic. Tusc. 2, 7, 18; Ov. Am. 1, 8, 75.
      2. 2. To suffer, have, meet with, be visited or afflicted with (mostly postAug.): poenam, Quint. 11, 3, 32; Plin. Ep. 2, 11, 20; Val. Max. 6, 2, 1; Sen. Contr. 1, 5, 6: incommodum, Quint. 11, 3, 32: vim, Suet. Ner. 29: quicquid in captivum invenire potest, passurum te esse cogita, Curt. 4, 6, 26: mortem pati, Lact. Epit. 50, 1; Sen. Ep. 94, 7: indignam necem, Ov. M. 10, 627: mortem, id. Tr. 1, 2, 42: rem modicam, Juv. 13, 143: adversa proelia, Just. 16, 3, 6: infamiam, Sen. Ep. 74, 2: sterilitatem famemque, Just. 28, 3, 1: cladem pati (post-Aug. for cladem accipere, etc.), Suet. Caes. 36 init.; so, naufragium, Sen. Herc. Oet. 118: morbum, Veg. 1, 17, 11; Gell. 17, 15, 6: cruciatus corporis, Sen. Suas. 6, 10: ultima, Curt. 3, 1, 6: injuriam, Sen. Ep. 65, 21: ut is in culpā sit, qui faciat, non is qui patiatur injuriam, Cic. Lael. 21, 78; cf.: de tribus unum esset optandum: aut facere injuriam nec accipereoptimum est facere, impune si possis, secundum nec facere nec pati, id. Rep. 3, 13, 23.
    2. B. In partic.
      1. 1. In mal. part., to submit to another’s lust, to prostitute one’s self, Plaut. Capt. 4, 2, 87; cf. Sall. C. 13, 3; Sen. Q. N. 1, 16; Petr. 25; 140.
      2. 2. To suffer, to pass a life of suffering or privation (poet.): certum est in silvis inter spelaea ferarum Malle pati, Verg. E. 10, 53: novem cornix secula passa, Ov. M. 7, 274; Luc. 5, 313; Sen. Thyest. 470.
  2. II. Transf.
    1. A. To suffer, bear, allow, permit, let (syn.: sino, permitto): illorum delicta, Hor. S. 1, 3, 141.
      With acc. and inf.: neque tibi bene esse patere, et illis, quibus est, invides, Plaut. Ps. 4, 7, 36; Ter. Phorm. 3, 3, 3: siquidem potes pati esse te in lepido loco, Plaut. Poen. 3, 3, 83: ista non modo homines, sed ne pecudes quidem passurae esse videntur, Cic. Cat. 2, 9, 20: nobiscum versari jam diutius non potes: non feram, non patiar, non sinam, id. ib. 1, 5, 10: quantum illius ineuntis aetatis meae patiebatur pudor, id. de Or. 2, 1, 3: nullo se implicari negotio passus est, id. Lig. 1, 3: duo spondei non fere se jungi patiuntur, Quint. 9, 4, 101: aut persuasurum se aut persuaderi sibi passurum, Liv. 32, 36, 2: ut vinci se consensu civitatis pateretur, id. 2, 2, 9; 6, 23, 8; Curt. 8, 9, 23.
      With acc.: neque enim dilationem pati tam vicinum bellum poterat, Liv. 1, 14, 6: recentis animi alter (consul) … nullam dilationem patiebatur, id. 21, 52, 2.
      With quin: non possum pati, Quin tibi caput demulceam, Ter. Heaut. 4, 5, 13: nullum patiebatur esse diem, quin in foro diceret, Cic. Brut. 88, 302.
      Poet. with part.: nec plura querentem Passa, Verg. A. 1, 385; 7, 421 (= passa queri, etc.).
      Hence, facile, aequo animo pati, to be well pleased or content with, to acquiesce in, submit to: aegre, iniquo animo, moleste pati, to be displeased, offended, indignant at: quaeso aequo animo patitor, Plaut. As. 2, 2, 108: apud me plus officii residere facillime patior, Cic. Fam. 5, 7, 2; 1, 9, 21: consilium meum a te probarifacile patior, id. Att. 15, 2, 2; id. Verr. 2, 3, 2, § 5: cum indigne pateretur nobilis mulier … in conventum suam mimi filiam venisse, id. ib. 2, 5, 12, § 31: periniquo patiebar animo, te a me digredi, id. Fam. 12, 18, 1; Liv. 4, 18.
      1. 2. To submit: patior quemvis durare laborem, Verg. A. 8, 677: pro quo bis patiar mori, Hor. C. 3, 9, 15.
    2. B. To experience, undergo, to be in a certain state of mind or temper: nonne quiddam pati furori simile videatur, Quint. 1, 2, 31.
    3. C. In gram., to be passive, to have a passive sense: (verbum) cum haberet naturam patiendi, a passive nature, Quint. 1, 6, 10: modus patiendi, id. 1, 6, 26; 9, 3, 7.
      Hence, pătĭens, entis, P. a., bearing, supporting, suffering, permitting.
    1. A. Lit.: amnis navium patiens, i. e. navigable, Liv. 21, 31, 10: vomeris, Verg. G. 2, 223: vetustatis, lasting, Plin. 11, 37, 76, § 196: equus patiens sessoris, Suet. Caes. 61.
    2. B. Transf.
      1. 1. That has the quality of enduring, patient: nimium patiens et lentus existimor, Cic. de Or. 2, 75, 305: animus, Ov. P. 4, 10, 9.
        Comp.: meae quoque litterae te patientiorem lenioremque fecerunt, Cic. Q. Fr. 1, 1, 14.
        Sup.: patientissimae aures, Cic. Lig. 8, 24: patientissimus exercitus, Caes. B. C. 3, 96.
      2. 2. That has the power of endurance, firm, unyielding, hard (poet.): patiens aratrum, Ov. Am. 1, 15, 31: saxo patientior illa Sicano, Prop. 1, 16, 29.
        Hence, adv.: pătĭenter, patiently: alterum patienter accipere, non repugnanter, Cic. Lael. 25, 91: patienter et fortiter ferre aliquid, id. Phil. 11, 3, 7: patienter et aequo animo ferre difficultates, Caes. B. C. 3, 15: prandere olus, Hor. Ep. 1, 17, 13.
        Comp.: patientius alicujus potentiam ferre, Cic. Fam. 1, 8, 4.
        Sup.: patientissime ferre aliquid, Val. Max. 4, 3, 11.