Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

dŏlor, ōris, m. [doleo], pain, smart, ache (freq. and class.; for syn. cf.: aegrimonia, maeror, maestitia, luctus, plangor, tristitia, angor, anxietas, cura, sollicitudo).

  1. I. Corporeal: dolor est motus asper in corpore, alienus a sensibus, Cic. Tusc. 2, 15: dolores atque carnificinas facere, Cato ap. Gell. 10, 3, 17: corporis, Lucr. 4, 1075: capitis, id. 6, 785: dentium, oculorum, id. 6, 660: pedum, Cic. Brut. 34, 130: articulorum, id. Att. 1, 5 fin.: laterum, Hor. S. 1, 9, 32 et saep.
    Of the pangs of childbirth, Plaut. Truc. 4, 3, 33; id. Cist. 1, 2, 22: utero exorti dolores, id. Am. 5, 1, 40; cf. id. ib. 48; 3, 1, 19; id. Truc. 4, 3, 33 (with labor); Ter. And. 1, 5, 33 (with laborare); id. Ad. 3, 1, 2 al.
    Comic., of the gripings in the stomach of a hungry person, Plaut. Stich. 1, 3, 11.
  2. II. Mental, as a general designation of every painful, oppressive feeling, pain, distress, grief, tribulation, affliction, sorrow, anguish, trouble, vexation, mortification, chagrin, etc. (syn. luctus): dolor (est) aegritudo crucians, Cic. Tusc. 4, 8, 18: si cadit in sapientem animi dolor, id. Lael. 13, 48: quanta est cura in animo, quantum corde capio dolorem, Plaut. Truc. 2, 5, 5; so with cura, Cic. Fam. 4, 6, 2: in labore atque in dolore, Plaut. Ps. 2, 3, 20: majorem laetitiam ex desiderio bonorum percepimus, quam ex laetitia improborum dolorem, Cic. Rep. 1, 4; cf. opp. laetatio, Caes. B. G. 5, 52 fin.: te dolorem, quem acceperis cum summi viri tum amicissimi morte, ferre moderate, Cic. Lael. 2, 8; cf. id. de Or. 2, 48 fin.; and: magno esse Germanis dolori Ariovisti mortem, Caes. B. G. 5, 29, 3; cf. also id. ib. 7, 38, 3: magnum et acerbum dolorem commovere, Cic. Verr. 2, 4, 21 fin.: dolore angi, id. Fam. 4, 3; cf. id. Phil. 8, 6, 18.
      1. 2. Esp., indignation, wrath, animosity, anger, resentment: sed ego in hac sententia dicenda non parebo dolori meo, non iracundiae serviam, Cic. Prov. Cons. 1, 2; cf. id. ib. 18, 44: et rei publicae injuriam et suum dolorem condonare, Caes. B. G. 1, 20, 5: qui accipit injuriam, et meminit et prae se fert dolorem suum, Cic. Off. 2, 22 fin.: magno dolore affici, Caes. B. G. 1, 2, 4; cf. id. ib. 5, 4 fin.; id. B. C. 2, 33, 1; cf. also: in eas (naves) indiligentiae suae ac doloris iracundia erupit, id. ib. 3, 8, 3: quis indomitas tantus dolor excitat iras? Verg. A. 2, 594; Hor. Ep. 1, 2, 60; id. Epod. 15, 15: amator agit ubi secum, Accedam? an potius mediter finire dolores, the torments of love, id. S. 2, 3, 263; cf. Ov. A. A. 2, 519; Prop. 1, 13, 9; 3, 20, 27 (4, 20, 17 M.) et saep.: Catonem veteres inimicitiae Caesaris incitant et dolor repulsae, Caes. B. C. 1, 4, 2; so, repulsae, Ov. M. 3, 395: injuriae, Liv. 1, 40: ignominiae, Suet. Vesp, 8: conjugis amissae, Ov. M. 7, 688 et saep.: justus mihi dolor etiam adversus deos esset, quod, etc., Tac. A. 2, 71.
        Prov.: dolorem longa consumit dies, Sen. ad Marc. 8; cf.: dolor decrescit, ubi quo crescat non habet, Pub. Syr. 129 (Rib.).
      2. 3. Terror, Amm. 14, 2, 15.
    1. B. Meton.
      1. 1. A grief, i. e. an object or cause of grief: illa (potest) etiam duris mentibus esse dolor, Prop. 1, 14, 18; Ov. P. 3, 3, 73.
      2. 2. In rhet. lang. for the Gr. πάθος, passionate, warm expression; pathos, Cic. de Or. 3, 25; id. Brut. 24, 93; id. Or. 37, 130; id. de Or. 2, 17 fin.; Quint. 6, 2, 36.