Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

ignōmĭnĭa, ae, f. [in-nomen; qs. a deprivation of one’s good name, of one’s honor as a citizen], disgrace, dishonor, ignominy, esp. as the result of civil or military punishment (class.; in sing. and plur.; cf.: infamia, dedecus, probrum, opprobrium).

  1. I. A legal and military term: censoris judicium nihil fere damnato nisi ruborem affert. Itaque, ut omnis ea judicatio versatur tantummodo in nomine, animadversio illa ignominia dicta est, Cic. Fragm. ap. Non. 24, 9 sq. (Rep. 4, 6 Mos.); Cic. Clu. 47, 130: tu non animadvertes in omnes, sed carpes ut velis, et paucos ex multis ad ignominiam sortiere? id. ib. 46, 129: ignominiae causa post omnes interrogatus, Suet. Claud. 9: nonnullos signiferos ignominiā notavit ac loco movit, Caes. B. C. 3, 74, 1; cf.: qui ignominiā notandos censuerunt eos, si qui militiam subterfugissent, Cic. Phil. 7, 9, 23: mille milites, quia serum auxilium post proelium venerant, prope cum ignominia dimissi, Liv. 3, 5, 15; cf. Suet. Caes. 69: sine ignominia domum reverti, Caes. B. C. 1, 85, 10; cf. id. B. G. 7, 17, 5; id. B. C. 3, 101, 6; Suet. Ner. 39; id. Oth. 9; id. Vesp. 8 al.: ignominiae aut poenae causa ab urbe Roma abesse, Paul. ex Fest. p. 278 Müll.: in omnibus, quibus damnatus unusquisque ignominia notatur, Gai. Inst. 4, 60: ne laboret ignominia, id. ib. 4, 182.
    In plur.: variis ignominiis afficere, Suet. Aug. 24: animadversionum et ignominiarum genera, id. Tib. 19.
  2. II. In gen.
          1. (α) Absol.: maculam atque ignominiam imponere, Lucil. ap. Non. 24, 14: in quibus (civitatibus) expetunt laudem optimi et decus ignominiam fugiunt ac dedecus, Cic. Rep. 5, 4; so with dedecus, id. Div. 2, 9, 22; id. Quint. 20, 64; with infamia, id. Tusc. 4, 20, 45: per summam injuriam ignominiamque, id. Verr. 2, 3, 97, § 226: injuriam sine ignominia imponere, id. Quint. 31, 96: haec insignis ignominia, id. Prov. Cons. 7, 16: ignominiā mortuum afficere, id. Rosc. Am. 39, 113: adjecta quibusdam ignominia, Quint. 3, 7, 20: ad depellendam ignominiam, id. 1, 2, 24: in urbanas tribus transferri ignominiae est, Plin. 18, 3, 3, § 13: gravior omni vulnere, Juv. 8, 210.
            In plur.: ut homines castigationibus, reprehensionibus, ignominiis affici se in delicto dolerent, Cic. Tusc. 4, 20, 45: judiciis ignominiisque concisus, id. Phil. 12, 4, 11.
          2. (β) With gen.: hac tamen una plaga conciderit, ignominia senatus, a disgrace inflicted by the Senate, Cic. Prov. Cons. 7, 16: labes ignominiaque mortis, id. Rab. Perd. 10, 27: ignominia amissarum navium, Caes. B. C. 1, 100 fin.: cum summa ignominia familiae, Nep. Timoth. 4, 1.