Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

1. con-spĭcĭo, spexi, spectum, 3, v. a. and n., to look at attentively, to get sight of, to descry, perceive, observe (class. in prose and poetry).

  1. I. Lit.
    1. A. In gen.
          1. (α) Absol.: inter eas regiones, quā oculi conspiciant, Varr. L. L. 7, § 9 Müll.: in tabernam, Petr. 140, 14.
          2. (β) With acc.: me interrogas, Qui ipsus equidem nunc primum istanc tecum conspicio semul, Plaut. Am. 2, 2, 122: quae aedesquas quotiensquomque conspicio, fleo, id. Capt. 1, 1, 29: si queat usquam Conspicere amissum fetum, Lucr. 2, 358: quandoque te in jure conspicio, Leg. Act. ap. Cic. Caecin. 19, 54, and id. Mur. 12, 26: ut procul novum vehiculum Argonautarum e monte conspexit, Cic. N. D. 2, 35, 89: quisquequae prima signa conspexit, ad haec constitit, Caes. B. G. 2, 21: quos cum apud se in castris Ariovistus conspexisset, id. ib. 1, 47: ubi primum nostros equites conspexerunt, id. ib. 4, 12; 2, 26: sidus in regione caeli, etc., Plin. 2, 25, 23, § 94: qui lucus ex insulā conspiciebatur, Nep. Milt. 7, 3: conspici inter se, to be visible to one another, Liv. 37, 41, 4: cum inter se conspecti essent, id. 33, 6, 4: hunc simulac cupido conspexit lumine virgo, Cat. 64, 86: conspectis luminibus crebris, Liv. 31, 24, 7: locum insidiis conspeximus ipsi, Verg. A. 9, 237: quae mihi tunc primum, tunc est conspecta supremum, Ov. M. 12, 526: super tabernaculumunde ab omnibus conspici posset, imago Solis fulgebat, Curt. 3, 3, 8: conspecto delatore ejus, Suet. Dom. 11: rugas in speculo, Ov. M. 15, 232: cornua in undā, id. ib. 1, 640: arcem, id. ib. 2, 794: scopulum, id. ib. 4, 731.
            Of an inanimate subject: si illud signum (Jovis) solis ortum et forum curiamque conspiceret, Cic. Cat. 3, 8, 20.
            With two accus., when an action, condition, etc., is the object: quam (matrem) paucis ante diebus laureatam in suā gratulatione conspexit, eandem, etc. … eundem (filium) spoliatum omni dignitate conspiciat, Cic. Mur. 41, 88: strata volgi pedibus detrita viarum Saxea, Lucr. 1, 315: superiora loca multitudine armatorum completa, Caes. B. G. 3, 3: quos laborantes, id. ib. 4, 26: aliquos ex nave egredientes, id. ib.: aliquem conspiciens ad se ferentem, Nep. Dat. 4, 5: naves suas oppletas serpentibus, id. Hann. 11, 6: (Hannibalem) humi jacentem, Liv. 21, 4, 7: adrasum quendam, Hor. Ep. 1, 7, 49; cf., pass.: quamvis non alius flectere equum sciens Aeque conspicitur, id. C. 3, 7, 26: cum interim Metellus, monte degrediens cum exercitu, conspicitur, Sall. J. 49, 5 dub.; v. conspicor: terribilior niger conspicitur (canis), Col. 7, 12, 4.
          3. (γ) With acc. and inf.: corpus ut exanimum siquod procul ipse jacere Conspicias hominis, Lucr. 6, 706: qui nostros victores flumen transisse conspexerant, Caes. B. G. 2, 24: centum procurrere currus, Cato, 64, 389; Plin. 2, 9, 6, § 45.
    2. B. Pregn., to look at with admiration or close attention, to gaze upon, observe, contemplate.
          1. (α) Act.: quid nunc supina sursum in caelum conspicis? Plaut. Cist. 2, 3, 78: orabat, ne se, quem paulo ante cum egregiā stirpe conspexissent, orbum liberis facerent, Liv. 1, 26, 9: Demetrium ut pacis auctorem cum ingenti favore conspiciebant, id. 39, 53, 2: quem cum omnes conspicerent propter novitatem ornatūs ignotamque formam, Nep. Dat. 3, 3: cum bene notum Porticus Agrippae te conspexerit, Hor. Ep. 1, 6, 26.
          2. (β) Esp. pass.: conspici, to attract attention, to be conspicuous, noticed, observed, distinguished, admired: inania sunt istadelectamenta paene puerorum, captare plausus, vehi per urbem, conspici velle, Cic. Pis. 25, 60: in gestu nec venustatem conspiciendam, nec turpitudinem esse, Auct. Her. 3, 15, 26: sic quisque hostem ferire, murum adscendere, conspici dum tale facinus faceret, properabat, Sall. C. 7, 6: supellex modica, non multa, ut in neutram partem conspici posset, Nep. Att. 13, 5: quid te ut regium juvenem conspici sinis? Liv. 1, 47, 5: maxime conspectus ipse est, curru equis albis juncto urbem invectus, id. 5, 23, 5: vestitus nihil inter aequales excellens, arma atque equi conspiciebantur, id. 21, 4, 8; 5, 52, 3; 39, 6, 9: quorum Conspicitur nitidis fundata pecunia villis, Hor. Ep. 1, 15, 46: tu formosissimus alto Conspiceris caelo ( = inter deos versaris), Ov. M. 4, 19: prima bonis animi conspicerere tui, id. Tr. 1, 6, 34; Vell. 2, 91, 4; Quint. 11, 3, 137.
            Less freq. in an unfavorable sense, to be notorious, to be gazed at with dislike or contempt: carere me adspectu civium quam infestis oculis omnium conspici mallem, Cic. Cat. 1, 7, 17: ne quid faciat, quod conspici et derideri posset, Aug. ap. Suet. Claud. 4.
  2. II. Trop., to perceive mentally, to understand, comprehend: satis in rem quae sint meam ego conspicio mihi, Plaut. Trin. 3, 2, 10: quantum ego nunc corde conspicio meo, id. Ps. 3, 1, 3; cf.: ut conspiciatis eum mentibus, quoniam oculis non potestis, Cic. Balb. 20, 47: nullus error talis in L. Aemilio Paulo conspectus est, Val. Max. 7, 5, 3.
    Hence,
    1. A. conspĭcĭens, entis, P. a. (acc. to II. B.), having understanding, intelligent: ad quas (contumelias) despiciendas non sapiente opus est viro, sed tantum conspiciente, Sen. Const. 16, 3 Haase (al. consipiente).
    2. B. conspectus, a, um, P. a.
      1. 1. (Acc. to I. A. 1.) Visible: tumulus hosti conspectus, Liv. 22, 24, 5; cf. id. 10, 40, 8; 32, 5, 13: agmina inter se satis conspecta, id. 22, 4, 6.
      2. 2. (Acc. to I. B.) Striking, distinguished, remarkable, gazed at, = conspicuus (perh. not ante-Aug.): Pallas chlamyde et pictis conspectus in armis, Verg. A. 8, 588 (conspicuus, conspicabilis, Serv.); so, victor Tyrio in ostro, id. G. 3, 17; cf. Hor. A. P. 228: juventus, Ov. M. 12, 553: patris avique fama conspectum eum faciebat, Liv. 45, 7, 3: conspectus elatusque supra modum hominis privati, id. 4, 13, 3.
        Comp., Ov. M. 4, 796; Liv. 2, 5, 5; Tac. H. 4, 11; Just. 11, 5; Juv. 8, 140 al.
        Sup. and adv. apparently not in use.
    3. C. conspĭcĭendus, a, um, P. a. (acc. to I. B.), worth seeing, worthy of attention, distinguished (perh. not ante-Aug.): insideat celeri conspiciendus equo, Tib. 1, 2, 70: Nemesis donis meis, id. 2, 3, 52: Hyas formā, Ov. F. 5, 170: mater formosa Inter Dictaeos greges, id. ib. 5, 118: eques, id. Tr. 2, 114: opus vel in hac magnificentiā urbis, Liv. 6, 4, 11; Val. Fl. 1, 261; Mart. 9, 50, 10.

conspĭcor, ātus, 1, v. dep. a. [id.], to get sight of, to descry, see, perceive (very freq. in Plaut. and Caes.; several times in Ter.; elsewh. rare; never in Lucr., Cic., Virg., or Hor.).

        1. (α) With acc.: nec quemquam conspicor alium in viā, Plaut. Cist. 4, 1, 4: Epidicumne ego conspicor? id. Ep. 1, 1, 3; 1, 1, 70: ante aedis erum meum, id. ib. 2, 2, 3; 3, 2, 9: in tenebris conspicatus si sis me, id. Ps. 4, 2, 24; Ter. Eun. 5, 8, 32: (Ajacem) occisum, Auct. Her. 1, 11, 18; Caes. B. G. 1, 25; 5, 9; 7, 45 al.; * Nep. Eum. 9, 5; Phaedr. 2, 8, 25 al.: hunc conspicatae naves, Caes. B. C. 2, 22.
        2. (β) With acc. and part.: hic quis est, quem huc advenientem conspicor, Plaut. Ep. 3, 3, 50: perterritos hostes conspicati, Caes. B. G. 2, 27; Liv. 2, 20, 1 and 8; Quint. 4, 2, 13.
        3. (γ) With acc. and inf. as object: illam geminos filios pueros peperisse conspicor, Plaut. Am. 5, 1, 18; id. Curc. 5, 1, 5; id. Bacch. 4, 4, 18; Ter. Heaut. 1, 1, 16.
        4. (δ) With rel.-clause: quae res in nostris castris gererentur conspicati, Caes. B. G. 2, 26.
          (ε) Absol.: contempla et conspicare idem esse apparet, Varr. L. L. 7, § 9 Müll.: cum interim Metellusconspicatur, primo dubius quidnam insolita facies ostenderet, Sall. J. 49, 5 Dietsch; Jacobs ad loc. (where MSS. have conspicitur, v. conspicio, I. A. β; but cf. Don. ad Ter. Eun. 2, 3, 102).
          Note: Pass., to be seen: ut nunc paupertas conspicatur (θεωρεῖται), Varr. ap. Prisc. p. 792 P.