Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

văgē, adv., v. vagus fin.

văgus, a, um, adj. [root vagh-; Sanscr. vāhas; Gr. ὄχος, wagon; cf. veho], strolling about, rambling, roving, roaming, wandering, unfixed, unsettled, vagrant (freq. and class.; syn. errabundus).

  1. I. Lit.: cum vagus et exsul erraret, Cic. Clu. 62, 175: itaque vagus esse cogitabam, id. Att. 7, 11, 5: dum existimabam vagos nos fore, id. ib. 7, 26, 3: Gaetuli vagi, palantes, Sall. J. 18, 2; cf. id. ib. 19, 5: multitudo dispersa atque vaga, Cic. Rep. 1, 25, 40 (from Aug. Ep. 138, 10): quae circum vicinos vaga es, Plaut. Mil. 2, 5, 14: navita, Tib. 1, 3, 39: mercator, Hor. A. P. 117: Hercules, id. C. 3, 3, 9: scurra, id. Ep. 1, 15, 28: tibicen, id. A. P. 215: pecus, id. C. 3, 13, 12: aves, id. ib. 4, 4, 2: cornix, id. ib. 3, 27, 16: pisces, id. S. 2, 4, 77: vagi per silvas ritu ferarum, Quint. 8, 3, 81; cf. also: saepe vagos extra limina ferte pedes, Ov. A. A. 3, 418: refringit virgulta pede vago, Cat. 63, 84: ne bestiae quidemfacile patiuntur sese contineri motusque solutos et vagos a naturā sibi tributos requirunt, unrestrained, Cic. Fin. 5, 20, 56: peregrinationes, Sen. Tranq. 2, 13: errores, Ov. M. 4, 502: gressus, Mart. 2, 57, 1.
    Of inanim. things: quae (sidera) autem vaga et mutabili erratione labuntur, Cic. Univ. 10; cf.: quae (stellae) errantes et quasi vagae nominarentur, id. Rep. 1, 14, 22: Aurorā exoriente vagi sub limina Solis, Cat. 64, 271: luna, Hor. S. 1, 8, 21: aequora, Tib. 2, 6, 3: flumina, Hor. C. 1, 34, 9: Tiberis, id. ib. 1, 2, 18: venti, id. ib. 3, 29, 24: fulmina, Ov. M. 1, 596: flamma, Hor. S. 1, 5, 73: crines, Ov. M. 2, 673: harena, flying, light, Hor. C. 1, 28, 23: domus (Scytharum), id. ib. 3, 24, 10: lumina noctis, Stat. Th. 3, 63: febres, sporadic, Cels. 3, 5: fel toto corpore, diffusing itself, Plin. 11, 37, 75, § 193.
  2. II. Trop., wandering, wavering, unsteady, inconstant, doubtful, uncertain, vague: (in oratione) solutum quiddam sit nec vagum tamen, capricious, Cic. Or. 23, 77: genus orationum, id. Brut. 31, 119; cf.: pars quaestionum vaga et libera et late patens, indefinite, vague, id. de Or. 2, 16, 67: nomen Ambrosiae et circa alias herbas fluctuatum, Plin. 27, 4, 11, § 28: de dis immortalibus habere non errantem et vagam, sed stabilem certamque sententiam, Cic. N. D. 2, 1, 2: vaga volubilisque fortuna, id. Mil. 26, 69: vaga popularisque supplicatio, irregular, i. e. celebrated as men chanced to meet, without legal appointment, Liv. 3, 63, 5: incertum diu et quasi vagum imperium, Suet. Vesp. 1: vagus adhuc Domitius, i. e. vacillating between the parties, Vell. 2, 76, 2: puellae, inconstant in love, Prop. 1, 5, 7: vagae moderator juventae, flighty, giddy, Mart. 2, 90, 1; Stat. S. 4, 6, 2: concubitu prohibere vago, i. e. promiscuous, Hor. A. P. 398; so Col. 12, 1, 2; Mart. 6, 21, 6.
    Poet., with gen.: vagus animi, wandering in mind, Cat. 63, 4.adv.: văgē, here and there, far and wide, dispersedly: vage effusi per agros palatique, etc., Liv. 26, 39, 22: res sparsae et vage disjectae, Auct. Her. 4, 2, 3: dispergere, id. ib. 4, 31, 42: dicere, Sen. Q. N. 2, 48, 2.