Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

subdĭtus, a, um, Part., from subdo.

sub-do, dĭdi, dĭtum, 3, v. a.

  1. I. To put, place, set, or lay under (syn.: suppono, sterno).
    1. A. Lit. (class.).
      1. 1. In gen.: ego puerum interead ancillae subdam lactantem meae, Liv. Andron. ap. Non. p. 153, 26 (Trag. Rel. v. 26 Rib.): ignem subdito, Cato, R. R. 105, 1; so, ignem, id. ib. 38, 4; Cic. N. D. 2, 10, 27; Liv. 8, 30 al.: faces, Lucr. 6, 1285: lapidem magnetem, id. 6, 1046: manum oculo uni, id. 4, 447; cf.: rem oculorum visu, id. 5, 101: furcas vitibus, Plin. 14, 2, 4, § 32: pugionem pulvino, Suet. Oth. 11; id. Dom. 17: calcaria equo, Liv. 2, 20; 4, 19; 22, 6; cf.: risus stimulos animo subdidit, id. 6, 34, 7: id genus animalium (tauros) aratro, Tac. A. 12, 24: se aquis, to plunge under, Ov. M. 4, 722: colla vinclis, Tib. 1, 2, 90 et saep.: versus, to append, add, Gell. 18, 4, 11; 19, 11, 3; cf.: hic tu paulisper haesisti, deinde ilico subdidisti: quid de duobus consulibus, etc., subjoined, Aus. Grat. Act. 23.
        Esp., of places, in part. perf.: Celaletae (populi) majores Haemo, Minores Rhodopae subditi, that dwell at the foot of Mount Hœmus, etc., Plin. 4, 11, 18, § 41; cf.: Libye subdita Cancro, lying under, Sil. 1, 194.
      2. 2. In partic., to bring under, subject, subdue, = subicere (very rare): Plutonis subdita regno Magna deum proles, Tib. 4, 1, 67: tot subdite rebus! Pers. 5, 124: subdidit Oceanum sceptris, Claud. IV. Cons. Hon. 42: Hispanum Oceanum legibus, id. III. Cons. Stil. praef. 8: rem tam magnam iisdem tempestatibus, iisdem casibus subdere, to expose, Plin. Ep. 3, 19, 4: imperio feminae, Tac. A. 12, 40.
        Part.: subdĭ-tus, a, um, subject (late Lat.): subditas viris, Vulg. Tit. 2, 5: tibi, id. Jud. 3, 2: justum est, subditum esse Deo, id. 2 Macc. 9, 12: subditi estote in omni timore, id. 1 Pet. 2, 18.
    2. B. Trop., to bring on, furnish, supply; to yield, afford (so not in Cic.): iraï fax subdita, Lucr. 3, 303: id nobis acriores ad studia dicendi faces subdidisse, Quint. 1, 2, 25: irritatis militum animis subdere ignem, Liv. 8, 32: ingenio stimulos, Ov. Tr. 5, 1, 76; Liv. 6, 34: alicui spiritus, id. 7, 40.
  2. II. To put in the place of another person or thing, to substitute (rare but class.).
    1. A. In gen.: te rogo, in Hirtii locum me subdas, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 21, 7: quos in eorum locum subditos domi suae reservavit? Cic. Verr. 2, 1, 5, § 12: judicem in meum locum, id. Dom. 32, 85; Plin. Pan. 25, 3; cf. Quint. 3, 6, 54: immutavit et subdidit verbum ei verbo, quod omiserat, finitimum, Gell. 1, 4, 8.
    2. B. In partic., to put something spurious in the place of another person or thing; to substitute falsely; to forge, counterfeit, make up (not in Cic.; syn. substituo): subditum se suspicatur, that he is a spurious child, a changeling, Ter. Heaut. 5, 3, 12: me subditum et pellice genitum appellant, Liv. 40, 9: partum, Dig. 4, 10, 19; cf.: liberos tamquam subditos summovere familia, Quint. 1, 4, 3 Zumpt N. cr. (al. subditicios): abolendo rumori Nero subdidit reos, Tac. A. 15, 44: reum, id. ib. 1, 6; cf.: subditis, qui accusatorum nomina sustinerent, suborned, id. ib. 4, 59: testamentum, id. ib. 14, 40: crimina majestatis, id. ib. 3, 67: rumorem, id. ib. 6, 36 et saep.