Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

sŏlūtĭo, ōnis, f. [solvo], a loosing, unloosing, dissolution (rare but class.).

  1. I. Lit.
    1. A. In gen.: linguae, Cic. de Or. 1, 25, 114: totius hominis, id. Tusc. 3, 25, 61.
      Plur.: ventris et stomachi solutiones, looseness, weakness, Plin. 23, 6, 60, § 112; cf.: stomachi solutio, Cels. 4, 5.
    2. B. In partic., payment: solutio rerum creditarum, Cic. Off. 2, 24, 84: legatorum, id. Clu. 12, 34: justi crediti, Liv. 42, 5: nummorum, Dig. 46, 3, 54: Romae solutione impeditā fides concidit, Cic. Imp. Pomp. 7, 19: solutionem in procuratorem factam, Dig. 46, 8, 12: nominis Caerelliani, Cic. Att. 12, 51, 3: explicatā solutione, id. ib. 15, 20, 4.
      Plur., Caes. B. C. 3, 20; cf. Dig. 46, tit. 3: De solutionibus et liberationibus.
  2. II. Trop., a solution, explanation: non est quod expectes, ut solutionem tibi ostendam, Sen. Ben. 2, 34, 1: argumentorum, id. ib. 2, 34, 1: somnii, Vulg. Dan. 4, 3; Sen. Ben. 5, 12, 2: captionis sophisticae, Gell. 18, 2, 6 (for which: sophismatis resolutio, id. 18, 2, 6, § 10).