Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

2. sătus, ūs, m. [1. sero], a sowing, planting (several times in Cic.; elsewhere rare).

  1. I. Lit.: satui semen dederit nemini, Cato, R. R. 5, 3: herbam asperam, credo (sc. exstitisse), avium congestu, non humano satu, Cic. Div. 2, 32, 68: quid ergo vitium ortus, satus, incrementa commemorem? id. Sen. 15, 52.
    1. B. Transf., a begetting, producing; origin, stock, race: a primo satu, quo a procreatoribus nati diliguntur, Cic. Fin. 5, 23, 65; cf.: genitalis, Lucr. 4, 1229: me ut credam ex tuo esse conceptum satu, Att. ap. Non. 174, 12; cf. id. ib. 174, 14: Herculi Jovis satu edito, Cic. Off. 1, 32, 118: ex hominum pecudumve conceptu et satu, id. Div. 1, 42, 93: Caeli satu Terraeque conceptu generati, id. Univ. 11.
  2. * II. Trop., seed: philosophia praeparat animos ad satus accipiendos, Cic. Tusc. 2, 5, 13.