Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

prō-do, dĭdi, dĭtum, 3 (archaic produit for prodiderit, = porro dederit, porticum sartam tectamque habeto, prodito, Lex Censor. ap. Fest. p. 229, 17 Müll.; pres. part. abl. sing. prodente, Cic. Tusc. 2, 13, 31), v. a.

  1. I. To give, put, or bring forth (class.; syn. edo, profero, promo): prodit fumoso con dita vina cado, Ov. F. 5, 518: suspiria pectore, id. M. 1, 656: hydraulam et choraulam, to show, Suet. Ner. 54: exemplum tur pe, to give a bad example, Vell. 2, 119, 4: perniciosum exemplum, Cic. Fl. 11, 25: prodendi exempli causā, of setting an example, Liv. 1, 11, 7.
    1. B. In partic.
      1. 1. To bring forth, bear, produce (poet.): parvā prodite patriā, Att. ap. App. de Deo Socr. p. 55: quae tam festa dies ut cesset prodere furem, Perfidiam, fraudes, Juv. 13, 23.
      2. 2. To put forth in writing, i. e. to publish, make known, relate, report, record: cum decretum proditur, lex veri rectique proditur, Cic. Ac. 2, 9, 27: Procilius non idem prodidit, quod Piso, Varr. L. L. 5, § 148: ea, quae scriptores Graeciae prodiderunt, Cic. Tusc. 1, 13, 29: haec monumenta nobis litterae prodiderunt, id. Planc. 39, 94: Thucydides ossa ejus clam ab amicis esse sepulta, memoriae prodidit, has handed down to memory, i. e. has recorded, Nep. Them. 10, 5: hujus bella gesta multi memoriae prodiderunt, id. Hann. 13, 3: ut produnt, as they say. Plin. 34, 7, 16, § 33: prodere aliquid memoriā, to put forth from memory, i. e. to record, relate: quos natos in insulā ipsā, memoriā proditum dicunt, Caes. B. G. 5, 12: ut quod proditum memoriā est, Cic. Rep. 2, 31, 54.
        Esp., to publish, proclaim any one as appointed to an office, i. e. to appoint, elect, create a public officer of any kind (syn.: creo, designo): cum populo agendi jus esto ei, quem produnt patres consulum creandorum ergo, Cic. Leg. 3, 4, 10; flaminem, id. Mil. 17, 46: interregem, id. Dom. 14, 38: dictatorem, Dig. 1, 2, 2, § 18; to make known, disclose, discover, betray, Plaut. Cist. 4, 2, 75: homine prodente conscios, Cic. Tusc. 2, 13, 31: crimen vultu, Ov. M. 2, 447: tamquam prodiderim quidquid scio, Juv. 9, 97: arcanum, id. 9, 115.
      3. 3. To betray perfidiously, surrender treacherously: si Brutum prodideritis, et deserueritis, Cic. Phil. 10, 3, 7: is me deseruit ac prodidit, id. Fl. 33, 81; id. Sest. 14, 32; cf. id. Verr. 2, 1, 33, § 84: prodebas caput et salutem meam, id. Pis. 24, 56: classem praedonibus, id. Verr. 2, 5, 41, § 106: hosti rempublicam, Sall. J. 31, 18: patriam, Cic. Fin. 3, 9, 32.
      4. 4. To give up, surrender, abandon: rem summam, Enn. ap. Fest. p. 229 Müll. (Ann. v. 411 Vahl.): suam vitam, et Pecuniam omnem, Ter. Heaut. 3, 1, 70.
  2. II. To extend, permit to go farther.
    1. A. To put off, defer (anteclass.), Fest. p. 242 Müll.
    2. B. To prolong, = produco, de mendico male meretur qui ei dat quod edit, nam illi prodit vitam ad miseriam, Plaut. Trin. 2, 2, 58 sq.
    3. C. To hand down, transmit, bequeath (class.): qui sacra suis posteris prodiderunt, Cic. Mil. 30, 83: jus imaginis ad memoriam posteritatemque prodendae, id. Verr. 2, 5, 14, § 36: regnum a Tantalo proditum, id. Off. 3, 21, 84.
    4. D. To propagate (poet.): qui genus alto a sanguine Teucri Proderet, Verg. A. 4, 230.