Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

The word locupletiores could not be parsed. Trying a normal dictionary lookup:

No entries found. Showing closest matches:

lŏcū̆ples, ētis (ū, Mart. 5, 36, 6; gen. locupletium and locupletum; abl. sing. locuplete, usu. of a person, Cic. Verr. 2, 4, 12, § 29; id. Att. 12, 43, 2; Tac. H. 1, 46; rarely of a thing, Hor. S. 2, 6, 102; Pers. 3, 74: locupleti, of things, Cic. Verr. 2, 4, 1, § 1; id. de Or. 3, 48, 185; Sen. Contr. 2, 9, 4; rarely of a person, Cic. Verr. 2, 4, 21, § 46; Macrob. S. 5, 18, 14; v. Neue, Formenl. 2, p. 49 sq.), adj. [locus-plenus], rich in lands, substantial, opulent (syn.: dives, abundans, copiosus).

  1. I. Lit.: quod tum erat res in pecore et locorum possessionibus: ex quo pecuniosi et locupletes vocabantur, Cic. Rep. 2, 9, 16; cf.: (P. Nigidius) locupletem dictum ait ex compositis vocibus, qui pleraque loca, hoc est, qui multas possessiones teneret, Gell. 10, 5: locupletes locorum multorum domini, Paul. ex Fest. p. 119 Müll.
    So too, locupletem a locorum copia, Quint. 5, 10, 55: locupletes dicebant loci, hoc est agri plenos, Plin. 18, 3, 3, § 11: unum genus est eorum, qui magno in aere alieno, majores etiam possessiones habent: horum hominum species est honestissima, sunt enim locupletes, Cic. Cat. 2, 8; rarely of things: neque minus locuples ad eos hereditas perveniat, Gai. Inst. 1, 192.
    1. B. Transf., in gen., rich, wealthy, opulent: de ornatu ut locupletes simus scitis, Plaut. Rud. 2, 1, 4: egebat? immo locuples erat, Cic. Rosc. Com. 8, 22: mulier copiosa plane et locuples, id. Div. in Caecil. 17, 55.
      As subst.: Lycurgus agros locupletium plebi, ut servitio, colendos dedit, the rich, Cic. Rep. 3, 9 fin.: ut suffragia non in multitudinis, sed in locupletium potestate essent, id. ib. 2, 22, 39.
      So fem.: locuples quae nupsit avaro, Juv. 6, 141: locuples et referta domus, id. de Or. 1, 35, 161: in locuplete penu, Pers. 3, 74: locupletem optare podagram, i. e. characteristic of the rich, Juv. 13, 96.
      With abl.: praedā locuples, Sall. J. 84: locuples frugibus annus, Hor. Ep. 2, 1, 137: mancipiis locuples, id. ib. 1, 6, 39.
      With gen.: pecuniae, App. M. 8, p. 202, 12: locuples aquila, i. e. the lucrative post of centurion, Juv. 14, 197.
      With in and abl. in thesauris, Vulg. Jer. 51, 13.
      Comp.: locupletior negotiator, Quint. 1, 12, 17.
      Sup.: urbs locupletissima, Cic. Rep. 1, 14: locupletissimae urbes, Caes. B. C. 3, 31.
  2. II. Trop.
    1. A. Well stored or provided, richly supplied, rich: Lyslas oratione locuples, rebus ipsis jejunior, Cic. Fin. 5, 5, 13; id. N. D. 1, 40, 112: Latinam linguam non modo non inopem, sed locupletiorem etiam esse quam Graecam, id. Fin. 1, 3, 10.
    2. B. Transf., that is able to answer for a thing, that is a good surety, responsible, trustworthy, reliable, safe, sure: reus, that can fulfil his engagement, Liv. 9, 9: auctor, testis, a sufficient surety, a credible witness: Pythagoras et Plato locupletissimi auctores, jubent, Cic. Div. 2, 58, 119; cf.: quem enim auctorem de illo (Socrate) locupletiorem Platone laudare possumus? id. Rep. 1, 10, 16: locuples auctor Thucydides, id. Brut. 12, 47; id. Div. 1, 19, 37: accedit etiam testis locuples, Posidonius, id. Off. 3, 2, 10: tabellarius, a trusty, safe letter-carrier, id. Q. Fr. 3, 9, 6.
      Hence, adv.: lŏcū̆plētē, richly, amply (postclass.).
      1. 1. Lit., sup.: locupletissime mu neratus, Spart. Hadr. 3: dotata filia, Aur. Vict. Epit. 9.
      2. 2. Trop., in comp., Front. ad Anton. Imp. 1, 3 Mai.

lŏcū̆plētātĭo, ōnis, f. [locupleto], an enriching, a rich possession, Vulg. Judith, 2, 16.

lŏcū̆plētātor, ōris, m. [locupleto], an enricher (post-class.): familiarium, Eutr. 10, 15: MVNICIPII, Inscr. Orell. 816.

lŏcū̆plētē, adv., v. locuples fin.

lŏcū̆plēto, āvi, ātum, 1, v. a. [locuples], to make rich, enrich (syn. dito).

  1. I. Lit.: auro suas domus, Att. ap. Gell. 14, 1, 34: homines fortunis, Cic. Agr. 2, 26: maxima auri argentique praeda locupletatus, id. Rep. 2, 24, 44; id. Verr. 2, 5, 31, § 80: Africam equis, armis, viris, pecunia, Nep. Hamilc. 4, 1: cives, Cic. Rep. 2, 9, 15: celeriter locupletari, to grow rich, Col. 6 praef. § 4.
  2. II. Trop., to enrich, etc.: sapientem locupletat ipsa natura, Cic. Fin. 2, 28, 90: ipsam eloquentiam graviorum artium instrumento, id. Brut. 97, 331: templum picturis, i. e. to decorate, adorn, id. Inv. 2, 1.