Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

The word invitanti could not be parsed. Trying a normal dictionary lookup:

No entries found. Showing closest matches:

invītābĭlis, e, adj. [invito], inviting, attractive, alluring (post-class.): sermones, Gell. 13, 11, 4.

invītāmentum, i, n. [invito], an invitation.

  1. I. Lit. (post-class.): filia invitamento matris suae circumlata, App. Mag. p. 322, 39; id. M. 1, p. 103, 40.
  2. II. Trop., an allurement, incitement, inducement: invitamenta naturae, Cic. Fin. 5, 6, 17 fin.: is (honos), autem, non invitamentum ad tempus, sed perpetuae virtutis praemium, id. Fam. 10, 10, 2: temeritatis, Liv. 2, 42, 6: sceleris, Vell. 2, 67, 3: pulchritudinem ejus non libidinis habuerat invitamentum, sed gloriae, Curt. 4, 10, 24 (al. incitamentum): ad res necessarias, id. ap. Non. 321, 16: invitamenta urbis et fori, attractions, Cic. Sull. 26, 74.

invītātĭo, ōnis, f. [invito], an invitation, incitement, challenge (class.): aderat et hospitum invitatio liberalis, Cic. Phil. 9, 3, 6: in Epirum invitatio quam suavis! id. Att. 9, 12, 1: quaedam ad dolendum, id. Tusc. 3, 34, 82: fit invitatio, ut, etc., id. Verr. 2, 1, 26, § 66.
With gen.: largior vini, Gell. 15, 2, 4; cf. benigna, feast, revel, banquet, Liv. 40, 7.

invītātĭuncŭla, ae, f. dim. [invitatio], a little invitation (post-class.): vini, little drinking-matches, Gell. 15, 2 in lemm.

invītātor, ōris, m. [invito],

  1. I. one who invites, an inviter (poet. and post-class.), Mart. 3, 23 lemm.; Sid. Ep. 9, 13; Tert. adv. Marc. 4, 25: aeternae vitae invitator, Christus, id. ib.
  2. II. Esp., the officer charged with invitations at the court, Cod. 12, 60, 10; Inscr. Orell. 4436: Caesaris, Jovis, Mart. 9, 91, 2.

invītātōrĭus, a, um, adj. [invitator], of or belonging to invitation, inviting (postclass.): operatio, Tert. Anim. 57: scripta, Hier. Ep. 1, 15.

invītātrix, īcis, f. [invitator], she that invites (post-class.), Symm. Ep. 1, 59.

invītātus, ūs, m. (only in abl. sing.) [invito], an inviting, invitation (rare), Cic. Fam. 7, 5, 2.