Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

ĭn-hūmānus, a, um, adj., not suitable to the human condition, that does not befit a human being.

  1. I. Inhuman.
    1. A. Rude, savage, barbarous: quis tam fuit durus et ferreus, quis tam inhumanus, qui non illorum miseria commoveretur, Cic. Verr. 2, 5, 46, § 121: vox, id. Fin. 3, 19, 64: scelus, Liv. 1, 48, 7: crudelitas, id. 21, 4, 9: via, covered with corpses, Tac. H. 2, 70: securitas, that enjoyed itself during the slaughter, id. ib. 3, 83: testamentum, cruel, unjust, Cic. Verr. 2, 1, 42, § 107.
    2. B. Unpolished, uncivil, unmannerly, ill-bred, churlish, discourteous: quis contumacior, quis inhumanior, quis superbior, Cic. Verr. 2, 2, 78, § 192: moderati nec difficiles, nec inhumani senes, id. de Sen. 3, 7: at hoc idem si in convivio faciat, inhumanus videatur, ill-bred, id. Off. 1, 40, 144: agrestis et inhumana neglegentia, id. ib. 36, 130: homo inhumanissimus, Ter. Phorm. 3, 2, 24: aures, uncultivated, Cic. Or. 51, 172.
  2. II. Superhuman, godlike: mensae, App. M. 5, p. 334: sententia, id. de Deo Soc. 5, p. 44, 24.
    Hence, adv. in two forms.
      1. 1. ĭnhūmānē, inhumanly, savagely, cruelly: nimis graviter cruciat adulescentulum, nimisque inhumane, Ter. Heaut. 5, 5, 2: facere contraque naturae legem, Cic. Off. 3, 6, 30: muta (oratio), Nazar. Pan. ad Const. 16.
        Comp.: inhumanius dicere, Cic. Lael. 13, 46.
      2. 2. ĭn-hūmānĭter, uncivilly, discourteously: me miratum esse istum tam inhumaniter fecisse, ut, etc., Cic. Q. Fr. 3, 1, 6, § 21; id. Verr. 2, 1, 52, § 137, acc. to Prisc. p. 1010 P. (where the MSS. have inhumane).