Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

gnārus, a, um (also ante- and postclass. form gnārŭris, e, Plaut. Most. 1, 2, 17; id. Poen. prol. 47; Aus. Ep. 22, 19; Arn. 3, 113; and cf.: gnaruris γνώριμος, Gloss. Philox.
Another form is ‡ nārus, like navus, notus, acc. to Cic. Or. 47, 158), adj. [Sanscr. gna-, ganāmi, know; Gr. γιγνώσκω; Lat. gnosco, nosco, narrare, etc.], knowing or acquainted with a thing; skilful, practised, expert (syn. doctus, eruditus, peritus).

  1. I. Lit. (rare but class.); constr. with gen., or with a rel. or object-clause; ante- and post-class. with acc.
          1. (α) With gen.: nec loci gnara sum, Plaut. Rud. 1, 3, 28: loci, Sall. Fragm. ap. Prisc. p. 700 P.; rei publicae, Cic. Brut. 64, 228: armorum et militiae, Col. 1 praef. § 4: artis, Just. 11, 7: temporis, Plin. 9, 8, 9, § 30; cf. Tac. Agr. 6: si modo vinitor gnarus est iis utendi, Col. 4, 25, 1: nostri tergi, Plaut. As. 3, 2, 6: venandi, Vulg. Gen. 25, 27.
          2. (β) With rel.clause: Periclem uberem et fecundum fuisse, gnarumque, quibus orationis modis, etc., Cic. Or. 4, 15: nemine gnaro aut opinante, quidnam coepturus esset, Suet. Calig. 46.
          3. (γ) With object-clause: Hasdrubal satis gnarus, Hannibalem transitus quosdam pretio mercatum, Liv. 23, 29, 5; cf. id. 33, 5, 4; Tac. H. 2, 29; 65; 5, 19 al.: concha cum manum videt, comprimit sese operitque opes suas, gnara propter illas se peti, Plin. 9, 35, 55, § 110.
          4. (δ) With acc.: simul gnarures vos volo esse hanc rem mecum, Plaut. Most. 1, 2, 17: ut mecum sitis gnarures, id. Poen. prol. 47.
  2. II. Transf., pass., known (for the usual notus; post-Aug.; very rare, except in Tac.): in paludem gnaram vincentibus, Tac. A. 1, 63: idque nulli magis gnarum quam Neroni, id. ib. 15, 61; cf.: gnarum id Caesari, id. ib. 1, 5 (opp. incognita), App. Mag. p. 281, 9.
    Absol.: conspicui eoque gnari, Tac. A. 6, 35.
    Comp. not in use.
    Sup., Sol. 51 fin.