Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

fămŭlātus, ūs, m. [famulor], servitude, slavery (rare but class.): in famulatu esse, Cic. Lael. 19, 70: quam miser virtutis famulatus servientis voluptati! id. Off. 3, 33, 117: gravis, Sen. Hippol. 991: in famulatum subeunte natura, Arn. 1, 26: omnis, Vulg. Exod. 1, 14.

fămŭlo, āre, v. a. [famulus], to use as a servant, to make serviceable (post-class.): elementa ipsa (Christus), Tert. Apol. 21.

fămŭlor, ātus, 1, v. dep. n. [id.], to be a servant, to serve, attend, wait upon.

  1. I. Prop. (rare but class.): cum autem hi famulantur (with alterius esse and opp. sui esse), Cic. Fragm. ap. Non. 109, 6 (Rep. 3, 25 ed. Mai. et Mos.): alicui jucundo labore, Cat. 64, 161: famulati Deo, Tert. Res. Carn. 47: famulantis fistula Phoebi, Stat. S. 3, 3, 58: Fortuna famulante, Claud. B. G. 513.
    Transf., of inanim. objects: terra omnibus cruciatur horis, multoque plus, ut deliciis, quam ut alimentis nostris famuletur, Plin. 2, 63, 63, § 157.
    Hence, fămŭlan-ter, adv., servilely, submissively, Att. ap. Non. 111, 28 (Rib. Trag. Fragm. p. 218).