Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

cōnecto (less correctly, connecto, v. Ritschl, Opusc. II. 448 sq.; Gell. 2, 17, 8), nexŭi, nexum, 3, v. a. [necto], to tie, bind, fasten, or join together, to connect, entwine, link together (class.; most freq. in part. pass. and the trop. signif.); constr. with cum, inter se, the dat., or absol.

  1. I. Lit.: id (palliolum) conexum in umero laevo, folded, gathered, Plaut. Mil. 4, 4, 42: omnia inter se conexa et apta, Cic. N. D. 2, 38, 97: omnia omnimodis, Lucr. 2, 700: terrestria membra marinis, id. 2, 704; 2, 712; 3, 691: illae (apes) pedibus conexae ad limina pendent, Verg. G. 4, 257; cf. Sil. 2, 220: crines, Prop. 2, 5, 23: nodos, Ov. M. 12, 430: bracchia in genibus digitis conexa tenere, id. ib. 9, 311: naves validis utrimque trabibus, Tac. H. 2, 34: Mosellam atque Ararim facta inter utrumque fossa, id. A. 13, 53; cf.: Adiabenis conectuntur Carduchi, Plin. 6, 15, 17, § 44: lata alvus (navium) sine vinculo aeris aut ferri conexa, Tac. H. 3, 47: ferreae laminae serie inter se conexae, Curt. 4, 9, 3.
  2. II. Trop.
    1. A. In gen.: amicitia cum voluptate conectitur, Cic. Fin. 1, 20, 67; Quint. 8, 3, 77: ita sunt inter se conexa et indiscreta omnia, id. 10, 1, 2; 5, 14, 32; cf. * Suet. Tib. 43: membra historiae, Quint. 9, 4, 129 al.: quod discrimini patris filiam conectebat, to implicate, involve, Tac. A. 16, 30; cf. id. ib. 16, 32: causam dolori meo, id. ib. 3, 12; id. H. 1, 65.
    2. B. Esp.,
      1. 1. In discourse, to connect with what precedes, join to, etc.: facilius est enim apta dissolvere quam dissipata conectere, Cic. Or. 71, 235: illud non est in uno verbo translato, sed ex pluribus continuatis conectitur, id. de Or. 3, 41, 166: inter se pleraque conexa et apta, id. Part. Or. 39, 137; Quint. 10, 1, 2: verba lyrae conectere, Hor. Ep. 2, 2, 86: carmina secum gracili filo, Col. 10, 227: res ac verba, Quint. 2, 4, 15; 9, 4, 58: conexa oratio (opp. interrupta), id. 9, 4, 7: aliam majorem insaniam, to join to, Plin. 36, 15, 24, § 116; hence also: versus orationesque ejus, to quote, cite, Treb. Gall. 11 fin.
      2. 2. In philos. lang., = concludo, to annex or subjoin a logical conclusion: si enim est verum, quod ita conectitur: si quis, etc. … illud quoque verum est, etc., Cic. Fat. 6, 12; 7, 14: omne, quod ipsum ex se conexum sit (e. g. si lucet, lucet) verum esse, etc., id. Ac. 2, 30, 98.
        Hence, cō-nexus, a, um, P. a., = conjunctus, connected, joined, cohering together with something (very rare): sive aliud quid vis potius conexius (quam animus) ei (sc. corpori) fingere, Lucr. 3, 555: Silanum per adfinitatem conexum Germanico, Tac. A. 2, 43; so also without affinitas, of relationship: Caesari, id. ib. 2, 50; 4, 66: insequitur magno jam tunc conexus amore Patroclus, Stat. Achill. 1, 174.
      3. 2. In time, immediately following: conexi his funeribus dies, Cic. Pis. 5, 11.
        Hence, subst.: cōnexum (conn-), i, a necessary consequence, inevitable inference: ipsa ratio conexi, cum concesseris superius, cogit inferius concedere, Cic. Ac. 2, 30, 96: primumque quod est in conexonecessarium est, id. Fat. 7, 14; cf. id. ib. 8, 15: quod Graeci συνημμένον ἀξίωμα dicunt, alii nostrorum conjunctum, alii conexum dixerunt, Gell. 16, 8, 9; cf. the context.
        And adv.: cōnexē (conn-), in connection, connectedly: dicere aliquid, Mart. Cap. 4, § 387.