Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

com-păciscor (conp-) or -pĕcis-cor, pactus or pectus, 3, v. dep.,

  1. I. to make an agreement, form a compact with one (only in temp. perf. and partic., and rare): si sumus compecti, Plaut. Ps. 1, 5, 129: mecum matrimonio compecta sit, id. Cist. Fragm. Mai, p. 17, v. 11.
    Hence,
  2. II. P. a. as subst.: compactum (conp-) or compectum (conp-), i, n., an agreement, only in abl. sing.: compacto (compecto, Cic. Scaur. 5, 8 B. and K.), according to agreement or concert, in accordance with a previous compact, Afran. ap. Charis. p. 177 P.; Cic. Scaur. l. l.; id. Att. 10, 12, 2 Orell. N. cr.: conpecto, Liv. 5, 11, 7.
    In a similar sense: de conpecto, Plaut. Capt. 3, 1, 24; 3, 1, 29; id. Ps. 1, 5, 126; and: ex compacto, Suet. Caes. 20; Cod. Just. 7, 53, 3.

compactum, i, n., v. compaciscor, II.

1. com-pingo (conp-), pēgi, pactum, 3, v. a. [con-pango].

  1. I. To join or unite several parts into one whole, to put together, frame, make by joining, compose (in verb. finit. mostly in post-Aug. prose).
    1. A. Prop.: roboreis axibus compingitur solum, Col. 6, 19, 1: navem iisdem tabulis (opp. dissolvo), Dig. 45, 1, 83; cf.: Argo compacta manu Palladiā, Sen. Med. 365: PONTEM, Inscr. Orell. 39: casam male, Mart. 12, 72: caput tenuissimis ossiculis, Gell. 6, 1, 1; Vitr. 10, 2, 14: crepidas sibi, App. Flor. 9 al.: verbum unum ex multitudine et negotio, Gell. 11, 16, 4: Graece nescio quid ais te compegisse, quod ut aeque pauca scripta, placeat tibi, Front. Ep. ad M. Caes. 1, 6.
      In part. perf.: quid tam compositum tamque conpactum et coagmentatum inveniri potest? Cic. Fin. 3, 22, 74; cf. id. Univ. 8 med.: fistula disparibus septem cicutis, Verg. E. 2, 36: trabes, id. A. 12, 674: membra animantum, framed together, Lucr. 5, 919; cf. under P. a.
    2. B. Trop. (post-class.): falsa de Christo, Arn. 1, p. 34: fabulas ignominiosas de diis, id. 4, p. 148.
  2. II. Compingere aliquem or aliquid aliquo, to confine, lock up, put, conceal (several times in Plaut. and Cic., elsewh. rare).
    1. A. Prop.: aliquem in carcerem, Plaut. Am. 1, 1, 3; id. Men. 5, 5, 39; cf.: ipsam (Rheam) in vincula, Aur. Vict. Vir. Ill. 1: se in Appuliam, Cic. Att. 8, 8, 1: aurum atque argentum ubi omne conpactum fuit? Plaut. Rud. 2, 6, 62.
    2. B. Trop.: quae parentis tam in angustum tuos locum conpegeris, Plaut. Rud. 4, 4, 103: in judicia et contiunculas, tamquam in aliquod pistrinum, detrudi et compingi, Cic. de Or. 1, 11, 46: aufer, utere (pallā), vel tu vel tua uxor, vel etiam in loculos compingite, keep it, thrust it into your pockets, Plaut. Men. 4, 3, 17 Ritschl N. cr.
      Hence, compactus, a, um, P. a., of figure or form, compact, thick-set, thick, firm (freq. in post-Aug. prose): compacto corpore et robusto, Plin. Ep. 7, 24, 1: boves, Col. 6, 1, 2: compactis firmisque membris, * Suet. Vesp. 20: cruribus, Col. 6, 1, 3; 6, 37, 6: compactā et torosā cervice, Pall. Mart. 11, 2.