Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

bĭfārĭam, adv., v. bifarius, A.

bĭfārĭus, a, um, adj. [bis, after the analogy of the Gr. διφάσιος; cf.: ambifarius, trifarius, multifarius, etc.], twofold, double (as adj. only post-class.): ratio, Amm. 18, 4, 3: illatio, App. Dogm. Plat. 3, p. 39, 16 dub. (al. bifariam).
Hence, adv. in two forms.

  1. A. bĭfārĭam (acc. fem. sc. partem), on two sides, i. e. twofold, double, in two ways, in two parts, in two places, twice, etc. (class.): ut dispertirem obsonium hic bifariam, Plaut. Aul. 2, 4, 3: annus bifariam divisus, Varr. R. R. 2, 4, 14; Liv. 25, 32, 7; 41, 19, 8: bifariam quattuor perturbationes aequaliter distributae sunt, Cic. Tusc. 3, 11, 24: quam (inflexionem) bifariam contrarie simul procedentia efficiebat, id. Univ. 9: ita bifariam consules ingressi hostium fines, Liv. 3, 23, 7: gemina victoria duobus bifariam proeliis parta, id. 3, 63, 5: castra bifariam facta, id. 10, 21, 12; Dig. 38, 10, 4: bifariam laudatus est, Suet. Aug. 100: bifariam cum populo agi non potest, Messala ap. Gell. 13, 15, 8.
    1. 2. Trop. (rare): bifariam intellegere aliquid, in both ways or senses, Dig. 38, 10, 4, § 2; cf. App. Dogm. Plat. 3, p. 39, 16.
  2. B. bĭfārĭes, doubly, Cassiod. de Or. 1 fin. p. 601 Garet.