Lewis & Short

circumflŭus, a, um, adj. [circumfluo] (poet. or in post-Aug. prose).

  1. I. Act., flowing around, circumfluent: umor, Ov. M. 1, 30: amnis, id. ib. 15, 739: mare, Plin. 2, 66, 66, § 166.
    More freq.,
  2. II. Pass., flowed around, surrounded with water: insula, Ov. M. 15, 624: tellus Hadriaco ponto, Luc. 4, 407: Carthago pelago, Sil. 15, 220: urbs Ponto, Val. Fl. 5, 442: campi Euphrate et Tigre, * Tac. A. 6, 37: omnis circumfluo ambitu Pontus est, Amm. 22, 8, 46.
    1. B. In gen., surrounded, encircled: chlamys limbo Maeonio, Stat. Th. 6, 540: genitrix gemmis, Claud. IV. Cons. Hon. 138.
      Fig.: mens luxu, Claud. Cons. Prob. et Olybr. 40.