Lewis & Short

carnĭfĭco (carnŭf-), ātus, āre, v. a. (carnĭfĭcor, āri, v. dep., acc. to Prisc. p. 791 P.) [id.], to execute, behead: carnifical. (hostes) jacentes, to be cut in pieces, mangled, Liv. 24, 15, 5: vitam cum dolore et insigni cruciatu carnificatus amisit, Sisenn. ap. Prisc. p. 793 P.; Tert. adv. Marc. 1, 2.