Lewis & Short

captātĭo, ōnis, f. [capto],

  1. I. a reaching after or catching at something (rare): verborum, Cic. Part. Or. 23, 81: puerilis vocum similium, Quint. 8, 3, 57: testamenti, legacy-hunting, Plin. 20, 14, 57, § 160; Quint. 8, 6, 51.
  2. II. In fencing, t. t., a feint, Quint. 5, 13, 54.