vĭtŭpĕrābĭlis, e, adj. [1. vitupero], blameworthy, blamable, censurable (very rare, but class.): quod vituperabile est per se ipsum, id eo ipso vitium nominatum puto, Cic. Fin. 3, 12. 40: consulatus, id. Leg. 3, 10, 23 Moser N. cr.