Lewis & Short

vĭŏlentĭa, ae, f. [violentus], violence, vehemence, impetuosity, ferocity (class.): illi hanc vim appellant, quae est potius violentia, Quint. 2, 12, 11: novi hominis furorem, novi effrenatam violentiam, Cic. Phil. 12, 11, 26: vinolentorum, id. Tusc. 5, 41, 118: minis ejus ac violentiā territus, Suet. Ner. 34: gentium, ferocity, Tac. A. 2, 63: acris leonum, Lucr. 3, 741.
Of things, concr. and abstr.: vehemens vini, Lucr. 3, 482: saepe fortunae violentiam toleravisse, Sall. C. 53, 3: assidua hiemis, Col. 1, 1, 5: radii solis, Plin. 2, 16, 13, § 70: vultūs, fierceness, Ov. M. 1, 238: si dolo nihil profecerit, vi et violentiā deicere eos conatur, Lact. 3, 29, 15.