Lewis & Short

vĭŏlātor, ōris, m. [violo], an injurer, profaner, violator (not in Cic. or Cæs.): templi, Ov. P. 2, 2, 27: juris gentium, Liv. 4, 19, 3: foederis, Tac. A. 1, 58: dictatoris (C. Caesaris), i. e. murderer, Macr. S. 2, 3 med.
In apposit., fem.: natrix violator aquae, i. e. polluting, poisoning, Luc. 9, 720.