Lewis & Short

trĕmĕfăcĭo, fēci, factum, 3, v. a. [tremo-facio], to cause to shake, quake, or tremble (poet.): (Juppiter) Annuit, et totum nutu tremefecit Olympum, Verg. A. 9, 106; 10, 115: totum caelum supercilio et nutu, Arn. 4, 140: Lernam arcu, Verg. A. 6, 804: Thulem belli murmure, Claud. B. Get. 204: se tremefecit tellus, quaked, Cic. poët. Div. 1, 11, 18.
In part. perf.: folia tremefacta Noto, Prop. 2, 9, 34; so, tellus, Verg. A. 10, 102: pectora, id. ib. 2, 228: scuticae habenis, Ov. H. 9, 81: quies pueri, Stat. Achill. 1, 247.