Lewis & Short

trĕcenti (trĭcenti, Col. 5, 2, 5), ae, a (gen. plur. trecentūm. Cic. Dom. 44, 116; Liv. 22, 37), num. adj. [tres-centum], three hundred: nummi Philippii, Plaut. Poen. 1, 1, 38: Leonidas se in Thermopylis trecentosque eos, quos eduxerat Spartā, opposuit hostibus, Cic. Fin. 2, 30, 97: ad trecentos viros trucidavit, id. Phil. 3, 4, 10: juvenes, Verg. A. 10, 173: usque ad milia basiem trecenta, Cat. 48, 3; so, trecenta milia, id. 9, 2; Hor. Ep. 2, 2, 164: trecenta debet Titius, Mart. 4, 37, 2: a sene postquam patruo venere trecenta, id. 12, 70, 7.
To denote an indefinitely large number: causae, Plaut. Mil. 2, 2, 95: versus, id. Pers. 3, 3, 6: verba, id. Trin. 4, 2, 122: amatorem trecentae Pirithoum cohibent catenae, Hor. C. 3, 4, 79: amici, Cat. 9, 2.