Lewis & Short

tempĕrātor, ōris, m. [tempero], one who duly arranges, orders, or governs (very rare): moderator ille et quasi temperator hujus tripartitae varietatis, Cic. Or. 21, 70: voluptatis, i. e. who enjoys it in moderation, Sen. Vit. Beat. 14, 1.
Poet.: armorum (flumen), i. e. that rightly tempers them, Mart. 4, 55, 15.