Lewis & Short

auro, āre, v. a. [aurum], to overlay with gold, to gild: a metallorum quoque nominibus solent nasci verba, ut ab auro auro, auras; ab aere aero, aeras, unde aeratus et auratus, etc., Prisc. p. 828 P.
As finite verb only in one (doubtful) example in Tert. Coron. Mil. 12.
But very freq. aurā-tus, a, um, P. a.

  1. A. Furnished, overlaid, or ornamented with gold, gilded, gilt: auratus aries Colchorum, Enn. ap. Cic. Or. 49, 163: aurata metalla, metals rich in gold, Lucr. 6, 811: tecta, id. 2, 28, and Cic. Part. Or. 6, 3: tempora, covered with a golden helmet, Verg. A. 12, 536: lacerti, Prop. 4, 12, 57: sinus, ornamented with a golden buckle, clasp, pin, etc., Ov. F. 2, 310: vestes, id. M. 8. 448: amictus, id. ib. 14, 263: stolae, * Vulg. 2 Macc. 5, 2: milites, with golden shields, Liv. 9, 40, 3 al.
    Comp.: auratior hostia, Tert. Idol. 6 fin.
  2. B. Of gold, golden: pellis, Cat. 64, 5; Ov. M. 1, 470: monilia, id. ib. 5, 52; cf.: regum auratis circumdata colla catenis, Prop. 2, 1, 33: lyra, id. 4, 2, 14; Ov. M. 8, 15 al.
  3. C. Gold-colored: gemma nunc sanguineis, nunc auratis guttis, Plin. 37, 10, 66, § 179.
    Hence, subst.: aurāta, ae, f. (ōrāta, Paul. ex Fest. pp. 182 sq. Müll.; cf. aurum init.; Schneid. Gr. 1, p. 59), a fish, the gilt-bream: Sparus aurata, Linn.; Cels. 2. 18; 2, 28; Plin. 9, 16, 25, § 58; Mart. 13, 90.