Lewis & Short

ăcĕo, ui, 2, v. n. [v. 2. acer], to be sour.

  1. I. Lit. (of wine): vinum, quod neque aceat neque muceat, Cato R. R. 148.
  2. II. Fig., to be disagreeable (late Lat.): mentio pectori acet, Sid. Ep. 7, 6 a med.