Lewis & Short

2. attactus, ūs, m. [attingo], a touching, touch (very rare, and only in abl. sing.): Corium attactu non asperum ac durum, Varr. R. R. 2, 5, 8: ille volvitur attactu nullo, Verg. A. 7, 350; Pall. 1, 35, 11.