Lewis & Short

ascensĭo (ads-), ōnis, f. [ascendo], an ascending, ascent (more rare than ascensus).

  1. I.
    1. A. Lit.: ad hirundininum nidum ascensionem ut faceret, Plaut. Rud. 3, 1, 7: graduum, Vitr. 9, 1, p. 208 Rode: via ascensionis, Vulg. 1 Par. 26, 16: dies ascensionis suae de terrā Aegypti, ib. Osee, 2, 15.
    2. B. Trop.: quorum (oratorum) quae fuerit ascensio et quam in omnibus rebus difficilis optimi perfectio, etc., a rising, soaring, * Cic. Brut. 36, 137: ascensiones in corde suo disposuit, Vulg. Psa. 83, 6.
  2. II. Meton., means of ascent: aedificat in caelo ascensionem, Vulg Amos, 9, 6.