praesāgĭum, ii, n. [praesagio], a presentiment, foreboding, prognostic, presage (poet. and in post-Aug. prose; cf. praesagitio): vatum praesagia, Ov. M. 15, 879: mentis, id. ib. 6, 510: puella praesagio malorum jam vitae exempta, Tac. A. 14, 64: tempestatis futurae, Col. 11, 1: praesagium atque indicia futuri periculi, indications, Vell. 2, 57, 1.