Lewis & Short
Search method:
Headwords
Whole entries
Inflected forms
Search for:
praedĭātus,
a, um,
adj.
[
praedium
].
I.
Possessing landed properly
(post-class.):
bene
praediatus
,
App. Flor. p. 349, 40.
B.
In gen.,
wealthy:
in
omnibus
praediatus
,
Mart. Cap. 1, § 46.
II.
Who pledges
his
lands to the
State
:
praediatus
ὑπὲρ φόρου δήμου ἐνδεδεμένος, Gloss. Philox.
...
praedensus
praedēsignātus
praedestĭnātĭo
praedestĭno
praedētermĭno
praedexter
praedĭātor
praedĭātōrĭus
praedĭātūra
praedĭātus
praedĭcābĭlis
praedĭcāmentum
praedĭcātĭo
praedĭcātīvus
praedĭcātor
praedĭcātōrĭus
praedĭcātrix
praedĭco
praedīco
praedictus
praedictum
...