Lewis & Short

ōmen (old form osmen), ĭnis, n. [omen quod ex ore primum elatum est, osmen dictum, Varr. L. L. 6, § 76 Müll.; cf.: osmen, e quo s extritum, id. ib. 7, § 97: omen velut oremen, quod fit ore augurium, quod non avibus aliove modo fit, Fest. p 195 Müll.; perh. orig. osmen, for ausmen; root audio, that which is heard; hence, in gen.].

  1. I. Lit., any indication or action regarded as a foreboding, a foreboding, prognostic, sign, token, omen (class.; cf. prodigium): di te deaeque omnes faxint cum istoc omine, with your forebodings, Plaut. Most. 2, 2, 33: neque solum deorum voces Pythagoraei observaverunt, sed etiam hominum, quae vocant omina, Cic. Div. 1, 45. 102: ea quae divina testimonia vocant, ex responsis, oraculis, ominibus, Quint. 5, 7, 35: mi pater, inquit (filiola L. Pauli), Persa (catellus) periit. Tum ille Accipio, inquit, mea filia, omen, I take it as a good omen (of a victory over king Perses), Cic. Div. 1, 46, 103: ingens omen magni triumphi, Juv. 4, 125: qui discedens mecum ita locutus est, ut ejus oratio omen fati videretur, Cic. Phil. 9, 4, 9: quibus Antonius (o di immortales, avertite et detestamini, quaeso hoc omen!) urbem se divisurum esse promisit, id. ib. 4, 4, 10; cf.: atque hoc quidem detestabile omen avertat Juppiter, id. ib. 11, 5, 11; id. Div. 2, 40, 83: exire malis ominibus, id. Sest. 33, 72: quam (rem) tu ipse ominibus optimis prosequeris, id. Fam. 3, 12, 2: cum bonis ominibus incipere, Liv. praef. fin.: i secundo omine, go in God’s name, good luck attend you, Hor. C. 3, 11, 50: impios parrae recinentis omen Ducat, id. ib. 3, 27, 1: (Mater juvenem) Votis, ominibus et precibus vocat, id. ib. 4, 5, 13: quod di prius omen in ipsum convertant, Verg. A. 2, 190: quod acceperunt pro omine, Vulg. 3 Reg. 20, 33.
  2. II. Transf.
    1. A. A solemn assurance. condition. eā lege atque omine, ut, etc., Ter. And. 1, 2, 29.
    2. B. A solemn usage: hic sceptra accipere et primos attollere fasces Regibus omen erat, Verg. A. 7, 174.
    3. C. Prima omina = nuptiae, as accompanied with auspices, Verg. A. 1, 346; cf.: Contineant nobis omina prima fidem, Prop. 3, 20, 24 (4, 20, 14 M.).