Lewis & Short

nōtĭtĭa, ae (gen. sing. notitiāï, Lucr. 2, 124.
Collat. form nōtĭtĭes, Lucr. 5, 182; 1047; Vitr. 6 prooem.), f. [1. notus], a being known, celebrity, note, fame.

  1. I. Lit. (very rare): hi propter notitiam sunt intromissi, Nep. Dion. 9, 4: tanta notitia te invasit, Sen. Ep. 19, 3: plus notitiae quam fuit ante dedit, Ov. P. 3, 1, 49: virtus Notitiam serae posteritatis habet, id. ib. 4, 8, 48.
  2. II. Transf. (class.)
    1. A. Acquaintance with a person: quamquam haec inter nos nuper admodum notitia est, Ter. Heaut. 1, 1, 1: fama adulescentis paulum haesit ad metas notitia nova mulieris, Cic. Cael. 31, 75; Ov. M. 4, 59.
      1. 2. In partic.: notitiam feminae habere, to know or have carnal knowledge of a woman, Caes. B. G. 6, 21, 5; cf. cognosco.
    2. B. In gen. a knowing, knowledge, an idea, conception, notion of a thing: notitiam praebere, Lucr. 5, 124: nostrae menti corpora posse vorti in notitiam, id. 2, 745: notitiam habere dei, Cic. Leg. 1, 8, 24: valetudo sustentatur notitiā sui corporis, id. Off. 2, 24, 86: notitiae rerum, quas Graeci tum ἐννοίας, tum προλήψεις vocant, id. Ac. 2, 10, 30: natura ingenuit sine doctrinā notitias parvas rerum maximarum, id. Fin. 5, 21, 59: habere notitiam alicujus rei, Quint. 6, 4, 8: locorum, Plin. 5, 5, 5, § 48; Liv. 4, 19, 6: hoc venit mihi in notitiam, Plin. 7, 1, 1, § 6: tradere aliquid notitiae hominum, id. 3, 5, 9, § 57; Vell. 2, 7, 4: antiquitatis, Cic. Sen. 4, 12: in notitiam hominum pervenire, to become generally known, Sen. Contr. 6, 2, 5: quo notitia supplicii ad posteros perveniret, Val. Max. 6, 3, 1: in notitiam populi pervenire, Liv. 22, 26, 2: in notitiam alicujus perferre aliquid, Plin. Ep. 10, 18, 2.